|
Karma
(Selin Arslanoðullarý) 31 Temmuz 2006 |
Ýronik |
| |
 Bir insan oldum en sonunda naif ve gerçekçi
Yarý uykuda bir kiþiydim, hatýrlayamayan geçmiþi.
Otlarýn üzerinde zýpladým, ezdim çiçekleri
Aðaçlarý tekmeledim, öldürdüm böcekleri.
Sonra kuþlarý avladým, kedilerden nefret ettim ve vurdum köpeklere, sanki bütün bunlar birer güç gösterisiymiþ gibi
Keþke hatýrlasaymýþým geçmiþi
O zaman yapmazdým herhalde bu kötülükleri
Saygý duyardým her varlýða yeryüzündeki
Anlardým onlarýn da deðerlerini.
Harcamak zorunda kalmazdým bu hapiste tüm vaktimi
Varolabilmek için her varlýða saygý duymak gerektiðini bilirdim belki. |
|
|
Kimim Ben?
(Selin Arslanoðullarý) 20 Mart 2011 |
Beklenmedik |
| |
 Beyaz bir duvar düþünün. O duvara bakan herkes aslýnda farklý bir þey görür. Kimisi için o sadece beyaz bir duvardýr. Kimisi için ise kýrýk beyazdýr. Bazýlarý malzemesini, üzerindeki tekstili fark eder. Bazýlarý ise duvarýn boþ olduðunu. Birkaç insan vardýr ki o duvardaki ufak vida deliklerini fark eder. BÝr baþkasý ise o duvarýn aslýnda onu bir köþeye kýstýrdýðýný hisseder. Beyaz duvarýn boyanmasý gereklidir kimisi için. Kimisi için ise o duvara birkaç tablo asýlmalýdýr. Ve çok ender olarak da olsa, bazý insanlar vardýr ki o duvarý görmezler bile. Ýþte bu insanlarýn görebildikleri tek þey o duvarýn arkasýnda ne olduðudur. Ve bu insanlarýn düþündükleri tek þey de o duvarý nasýl kýracaklarýdýr. |
|
|
Tarafsýzlýða esir binlerce düþünce
Yýkýmýn soðuk nefesi gibi hayat, kesinlikle bir bilmece
Iþýk söndü, güneþ battý,
Þarký sustu, aþk yokoldu
Nefret nefret nefretin cümleleri
Bilinmeyen tutarsýzlarýn kafesi
Zincirlerin saðlam ipleri
KÝMSE ÝNSANI DUYMAYACAK
ÝNSAN ASLA DÝNLEMEYECEK
TANRI MELEKLERÝNÝ GÖNDERMELÝ
VE BU OYUN BURADA BÝTMELÝ
|
|
