|
Hisseden Payýma Metafizik Aþklar Düþtü
(Aydýn akdeniz) 22 Aralýk 2007 |
Sürrealizm |
| |
 Ortanýn üzerinde bir boy ve bir ablak çehre. Dolunayý imrendirecek beyazlýkta bir ten ve bunu gölgeleyen bukle bukle siyah saçlar ve simsiyah gözler… Zekice bakan gözlerde zaman zaman budalaca anlatýmlarýn gidiþ ve geliþleri… Sevinç ve heyecandan beyazýn kýzýla boyanmasý, gülümseyen dudaklarda goncanýn açmasý… /
Öfke nöbetlerinde þimþekler gibi çatan kaþlar ve o güzelim çehrenin kararmasý… /
Ahh, çokluðun ateþli gömleðinde bir gönül, Nasýl da çýrpýnýyor,bir bak! Yýrtýnýyor, kanatlanýyor sýla özlemiyle Ne çare ki, et ve kemikten örülü saðýr duvarlar, /
Hürriyete aþýlmaz birer engel… /
Hissin, aklý terkin de, düþmanca diþ gýcýrdayýþlar. Ýzan da tekleyiþ, vicdan da köreliþler.. Dost sevgilinin ay yüzünü görmek mi ? /
A budala, o bir serap, ulaþýlmaz bir hayal senin ahmaklýðýna. /
/
Hayýr, hayýr! Yeknesak bir eðilimle melankoliye biçimler kazandýrmada hikmete uygun hiçbir deðer yok. Belki biraz ümit, biraz neþ’e her þeye deva olacaktýr. Ahh þu aþk! Nitelik ve niceliði belli olmayan fakat bir gölge, bir karabasan gibi peþimiz sýra koþan kahredici istek. Mutluluk, vücudu daðlara veren ateþli gömleðini çýkarýp atmada senin. |
|
|
Faust ve Pan Arasýnda, Bir Garip Diyalog..!
(Aydýn Akdeniz) 18 Aðustos 2009 |
Didaktik |
| |
 Hemen þuracýkta, bir kaya dibine uzanmýþ ve seyre dalmýþken yýldýzlarý, beni düþlerimden alan, bir ses idi.. sanki duyulan,
Evet, evet eminim,
Ýþte yine o!
Öfke içinde söyle baðýran;
On üçüncünüz ben miyim? ki,
Kaçarsýnýz benden!
Haydi, çýkýn artýk ortaya,
August,october ya da, her kimseniz,
Ya sen!
Nerelerdesin, ey çobanlar tanrýsý yüce Pan ? |
|
|
| Hayatýn kendisi mi sorgulanýr satýrlarda, geçip giden zaman mý? cevap mýdýr önemli olan yoksa yaþanan anlar mý?
|
|
