Söz Dizimidir Gözlerin
(Nurten Turhan Yüksel) 18 Þubat 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Senden vazgeçmeyi bilmedim kendimden vazgeçmeyi bildiðim kadar. Bu yüzden ‘gece gözlerin’ yarýladý her gece yarýlarýmý. Saman alevleri söndükçe tutuþtu yeniden, tutkuya bezedi karartma gecelerimi, dantel dantel iþlendi sanrýlarýma tutukluluðum. |
|
Biz Seninle Körebe Oynardýk Hep...
(Nurten Turhan Yüksel) 18 Þubat 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Ben ipeksi bir karanlýkta tenine ulaþabilmek ve yakalayabilmek aþkýyla birçok duvara çarpacaktým yüzümü… Duvarlar, yüzümden sevince kesmiþ sývalarýný sana dökmek istedikçe, sen iþ yerini terk etmiþ bir arsýzlýðý alýkoyup buzdan bir mala ile yok edecektin. Ben otoyol kayganlýðýnda akýp gidecektim gölgenden. ‘Dur’ levhalarý umursamayacaktý hiç birimizi. |
|
Alabacak Ýlerleyen Anlarýn Özgeçmiþi Yazýlýyordu Belleklere Fütursuzca.
(Nurten Turhan Yüksel) 1 Mart 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Sen gitmiþtin…
Zaman, týrnaklarýnla kazdýðýn tünellerinde ilerliyordu kaçmak adýna bu oyundan. Karanlýktý yüzün… Ne gölgen vardý ne de gökyüzün… Bedenin soluksuz bir tünele uzamalardaydý. Tünel sana yetiþemiyordu. Hüzünden prangalar bileklerini acýtýyordu.
Son sigaraný nefeslemenin keyfini çakmaðýnýn deposuna doldurmuþtun bitimi belirsiz bir oyun öncesi. Ki karanlýða düþtüðünde bilecektin çakmaktaþýnýn çoktan bittiðini… Oyun sonunda. |
|
Penceremin Ötesi Berisi
(Nurten Turhan Yüksel) 1 Mart 2008 |
Yaþam |
| |
Oysa…
Önceki günlerin erken saatlerinde penceremden seyrettiklerimi tekrarlýyor yine bu sabah, eylül sokak.Seyredilmiþ aþk filmlerinden çýkmýþ tabancalý adamlar yine… |
|
Gitmiþliðindi Bir Tek Giden
(Nurten Turhan Yüksel) 6 Mart 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Sevincin salt müzik seslerinden ibaret olmadýðýna….Seninse þarkýlarýmýn arasýnda sýkýþýp kalmýþ ince bir ses olmadýðýna….Hiç olmadýðýna inanmamýþlýðýmla gidiyordun notalarýný çizgisiz sarý sayfalarýmda býrakarak…
|
|
Sahi Bitti mi?
(Nurten Turhan Yüksel) 6 Mart 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Oysa az kalmýþtý sabaha. Sýradan bir güne sýra dýþý uyanýþlarla baþlayacaktýk hiç olmadýðýmýz gibi birbirimize doðarak. Belki… Belki de yaðmur hiç hesapta olmadan geliverecekti penceremize |
|
Sanadýr Sözüm Cennettin Yeþilliðinde Her Daim Açmayý Baþarabilen Kýz.
(Nurten Turhan Yüksel) 11 Mart 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Öðrenilmiþ çaresizlikleri var insanýn… Bu, suyun berrak ve akýþkan olmasý kadar gerçek deðil mi dost. Bastýðýn yer, baktýðýn gök gerçekliðinde kaç tane tuttuðun el olabilir.
Ýnandýðýn yürekler içinde inanýlmaya deðer kaç yüreðe dokundun þimdiye dek. Gün gelip dost bildiklerin birer birer çýkýp gittiklerinde hayatýndan bir tek kendin kalacaksýn kendinde. |
|
Tanýktý…dili Yoktu Çýnarýn…
(Nurten Turhan Yüksel) 11 Mart 2008 |
Unutulamayan Dönemler |
| |
Yalnýz sanýlýrdý köklenip, büyüdüðü topraðýnda. Heybetinde ne çok öykü biriktirdi… Hep dinledi… Dinlemekten býkmadý.
Bu yüzden hiç yalnýz olmadý bu çýnar. Dallarýnda yuvalanmýþ ve çeþidini sayamadýðým kuþlarýn cývýltýlarýný barýndýrýr içinde bir de kesik yeþil hýþýrtýsýný. |
|
Sözcükler Biriktirdim Sesinde
(Nurten Turhan Yüksel) 23 Nisan 2010 |
Yaþam |
| |
Her yerde ve her þeydeydi yokluðun. En çokta iç cebimdeydi. Çýkarýp kokladým. Gelincik tarlalarýndan dokundun saçlarýma. Ayçiçeklerinin sana bakan yüzüne açtým gözlerimi. Ülkenin taþýndan ve topraðýndan diktiðin perdemi yüzüme araladýn. |
|
Çocuk Olsam
(Nurten Turhan Yüksel) 24 Nisan 2010 |
Yaþam |
| |
Yine çocuk olsam ve sadece
Kýrýlan oyuncaklarýma aðlasam.
|
|
|
An geldi…
Hoþça kal demeden gittin
Satýrbaþlarýnda ýssýzlýðýn çýðlýðý
Ve ikiyüzlü melekler kollarýnda
Bütün sözcükleri de götürdün üstelik
Virgüller ve noktalar dahil.
Ne þekeri kaldý ne tuzu þiirlerin.
En çok Aysel kaldý geride,
Aysel… Hani sarýþýn biraz tenha
Terk ettin aðustos çýkmazlarýnda.
Veremeyip veda mektubunu eline
Adýný sonbahar koyduðun
Aðýr kan kaybýydý tüm aþklarýn.
Ve müjgan tadýnda þarkýlarýn
Harp kaldýrýmlarýnda aþký adýmlardýn.
Adýnla nasýl berabersen
Büyük yollarýn haydudu da
Ýstanbul’un aðrýsýnda / saçlarý örülmüþ,
Geç kalmýþ bir ölüydü.
Ve sen elde kalan hüzünle
Tatyosun kahrýný yükledin gözlerine
Yazýn son günlerinde.
Salý sabaha karþý / Emirgan’da çay saati
Cinnet çarþýsýnda /delik deþik / cinayet saatini karþýlardýn.
Bir tek pazarý boyadýn kýrmýzýya belki bu yüzden.
Belki de
Sokaklarda mýzýka çalmasýn diye çocuk.
Zeynep seni beklemedi / Aysel’de gitti baþýndan.
Þimdi ýþýk mezarlýðýnda
Ýkinizden hanginizdiniz / karantinalý Despina
Gecenin kapýlarý / gece buluþmalarýna açýktý
Emperyal otelin balkonundaydýn
Memleket havasý mýydý yoksa mahur beste mi çalan
Nasýl bir sevdaysa,
Üçüncü þahsýn þiirini düþürdün balkondan.
Tutuklunun günlüðünde / Tut ki gecedir
Süheyla deðildir adý / yalnýzlýk þiiridir.
Sisler bulvarýnda Claude diye bir ülke
Sen burada bir yabancýsýn
Serüvenin sonu / rinna rinnan nay
Sevmek için geç ölmek için erkendir
An geldi… Yaðmurda sis düdükleriyle gittin.
Bütün sözcükleri de götürdün üstelik.
Bilirim bundan böyle
Ne ilham gelir þiire ne de / Attila Ýlhan!
Nurten Turhan Yüksel / 2007
|
|