Bir Dünyanýn Damarlarý
(Salih Kurt) 23 Ocak 2003 |
Özlem Þiirleri |
| |
Avuntu duyduðum tek þey oydu. /
Bilgeliði kanatlarýnda taþýyan /
Kayalarýn gümbürtüleriydi /
Dalgalarýn köpüklerine saklanan. |
|
Fýrtýna Ve Balýkçý
(Salih Kurt) 22 Eylül 2002 |
Soyut |
| |
Çýkacak kapý arýyordu kelimeler. /
Siyah bir toz bulutu, /
Nefessiz geçen korkulu dakikalar. /
Eriyen bir çift göz, /
Senin için deðil ama sana bakýyor |
|
Eski Bir Aný
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Aný |
| |
Topladým bütün cesaretimi. Karanlýktan deðil kendimden korkuyordum. Ýçimdeydi karanlýk. Ay ýþýðý kapalý perdelere raðmen loþ kýlýyordu odayý. Ay tutulmasý olsa keþke dedim o anda. Hatta bir daha dönmemek üzere terk etse insanlýðý. |
|
Kýþ Aylarýnda Gözler
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Aþk ve Romantizm |
| |
Elimde tuttuðum sürece onu, yaþýyordum çocukluk yýllarýmý. Tekrar... Tekrar... Sýkýca sarýldým ona bugün. Göz yaþlarýmý verdim ona son defa. |
|
Tuval
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Fantastik |
| |
Saklanýyordu. Ama neden? Kýrmýzý olmalýydý þimdi. Çok fazla mavi vardý. Ýyiye iþaret deðildi. Eski alýþkanlýklar... Elinin titremesi hýzlanmýþtý ve hareketleri de. |
|
Saklanmak Sonsuzluða
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Sevgi ve Arkadaþlýk |
| |
Bulamamýþtým o sevgiyi onlarýn içinde, bulamamýþtým o þarkýlarý onlarýn konuþmalarýnda, bulamamýþtým o sessizliði ben konuþtuðumda... |
|
Ölen Aðaç
(Salih Kurt) 10 Eylül 2002 |
Baþkaldýrý |
| |
Sonra sinirleniyor bana hayat. Kin kusmaya baþlýyor birden. Yeþil yapraklarý kuruyup dökülüyor, dallarýný insanýn ulaþabileceðinden daha yaþlý otlar bürüyor ve çelik gibi sertleþiyor girintili gövdesi. Kaçmamam için sýkmaya baþlýyor beni. Kuru dallarýndan |
|
Üç Çizgi
(Salih Kurt) 7 Eylül 2002 |
Yaþam |
| |
Düþüncelerimi bir kitap haline getirsem eminim ki bu þiir kadar anlaþýlabilir olmayacaktý... |
|
Saklanmak Sonsuzluða
(Salih Kurt) 7 Eylül 2002 |
Sevgi ve Arkadaþlýk |
| |
Daha fazla suya gereksinimi vardý þimdi. Babasýnýn son sözleri çakýyordu baþýnda: ?Hayata dair yazýlan mektuplarýn hepsi adreslerine ulaþýr...? |
|
|
Üçüncü çizgiyi aþarken bazý þeylerin de benimle birlikte yok olduðunu gördüm. O yok olan þeyler geriye tek kalan Edebiyattý...
|
|