|
15.05.2012 16:30:36
|
zamana býrakmak... |
| |
Zamana býraktýk...Zamanla býraktýk. Umut dediðin bir mavi boncuk, daðýt daðýtabildiðin kadar |
|
|
27.02.2011 10:45:39
|
zamana býrakmak... |
| |
| Tut ki yalandý! Dünya da yalan ama yaþamayý sevmiyor musun? |
|
|
12.02.2011 00:13:13
|
Veda |
| |
| Ýnsan ölümünden sonra özlemez deðil mi? Ki bundan emin bile deðiliz...Ama özleyerek ölebilir. Artýk buna eminim... |
|
|
14.01.2011 00:05:45
|
zamana býrakmak... |
| |
Bazen olur öyle...Göz göze deðmeden, ses sesi yitire yitire savrulur yürekler. Hani sevdaya "hastalýklý" demek aðýr gelir de; sevdiðimde kalp tembelliði var, diye hafifletirsiniz gerçeði. Yalnýzlýðýn naif yanlarýna ödül verirmiþ gibi zaman! |
|
|
04.01.2011 00:08:43
|
zamana býrakmak... |
| |
| Ne acý, herþey savaþarak kazanýlýyor...Ve kader kaybetmeni diliyorsa, cesur olmanýn bir anlamý da kalmýyor! 00:00... |
|
|
03.01.2011 08:57:50
|
zamana býrakmak... |
| |
| Vuslatý olmayan bir bekleyiþ, dermansýz dert gibidir...Giyotinden rüyâlarým var bir de! |
|
|
22.09.2010 22:32:11
|
ay vakti |
| |
Ucu Yanýk Mektup...Ya Kubat güzel söylemiþ ya da denk düþtü içime. Þarkýlar ülke bilmez, þehir bilmez, anlamaz kilometrelerden. Bugün senin ucu yanmýþ mektubun gelir bana, yarýn benim mektubum ýslanýr ellerinde...Ay vakti, yine...yine...yine...
|
|
|
13.05.2009 14:15:13
|
Veda |
| |
Yalanýn batsýn hayat!
Kulaðýma fýsýldadýðýn o aþk rubaileri
Kursaðýmda bir haram lokma þimdi...
F.K |
|
|
05.03.2009 04:43:15
|
Veda |
| |
Yusuf Hayaloðlu...
Hayalin oðlu Yusuf...
Bilmeden karýþtýðýn karanlýk geceler, sonsuz yolculuðunda aydýnlýðýn olsun!
|
|
|
01.03.2009 02:46:24
|
ay vakti |
| |
Saat 01:00 Tülay bir koltuða atýyor kendini, ben diðerine. Az önce uðurladýðýmýz dostlarýmýzdan bize kalanlara; yani anýlara, siyasete, fýkralara ve pek tabii mutfak tezgahýnda dað gibi görünen bulaþýklara bakarken; "sanýrým kahve içmeliyim", diyorum zar zor ayaða kalkýp.Yeþil çaaay,diye fikrimi deðiþtiriyor Tülayým ve kumandaya uzanýp "bu þarký senin için" diyor, kahve niyetine... SENDEN UZAKTA HEP BÝR ÞEYLER EKSÝK! (þarkýlar yüreðimle senkronize hareket ettiklerinde korkuyorum nedense) Birlikte þarkýyý söylüyoruz. Çayýný uzatýrken; "severek ayrýlmak çok zordur eminim" diyor. "Gerçekten severse insan, asla ayrýlmaz ki",diyorum.(biraz sitemli,biraz kýzgýn, fazlaca kýrgýn bir ses tonuyla) Ya þartlar uygun deðilse, diyor. Ýnsan severse...diyecek oluyorum ama tamamlayamýyorum cümlemi. Bu aralar gözüme hep yarým görünen dünya gibi, ortasýndan kýrýlmýþ cümlelerle baþetmeye çalýþmak çok zor.Sonra konuyu deðiþtirip, bugün beþ yaþýndaki yeðenimle aramýzda geçen konuþmayý anlatýyorum.
-Neden üzgünsün?
-Çünkü kendimi çok yalnýz hissediyorum Enesciðim.
-Kendinle arkadaþ olmalýsýn!!!
SAAT 01:45 Ýnsan ancak unutabildiðinde mutlu olurmuþ, diyor Tülay.Yaþanýlan her acýnýn ilk an gibi taze kaldýðýný düþünsene. Ne kadar katlanýlmaz olurdu,kimbilir... Tam bu sýrada televizyondan yükselen bir þarký sözü býçak gibi kesiyor beni.Donup ekrana bakýyorum; " SENÝ UNUTMAMA ÝZÝN VERME" . Galiba,diyorum biri O'nu unutmamý hiç istemiyor. Tülay ellerimi tutarak gözlerime bakýyor ve belkide en ihtiyacým olan cümleleri döküyor dudaklarýndan; Unutmaman gerekiyor demek ki, unutma! Takdir-i Ýlahi bu, diyor ve iyi geceler öpücüðünü konduruyor alnýma.Arkasýndan sesleniyorum ;ya bulaþýklaaaaarr ! Takdir-i Ýlahi Feraycým,diyerek çýkýyor odasýna.Gülümsüyorum...
SAAT 02:45
Bir gün daha bitti! Birgün daha oyalamayý baþardým kendimi.Mutlu uyu sevgilim...
|
|
|
Ey Hayat!
Beni de savurdun ya kendi içimden,
bundan sonra her þeyi beklerim senden ...
Feray
|
|
