|
20.09.2007 12:03:29
|
...ruhumu dinlendiren yerdeyim... |
| |
|
Sevgide güneþ gibi ol, dostluk ve kardeþlikte akarsu gibi ol,
hatalarý örtmede gece gibi ol, tevazuda toprak gibi ol,
öfkede ölü gibi ol, her ne olursan ol,
ya olduðun gibi görün, ya göründüðün gibi ol...Mevlana..
|
|
|
20.09.2007 12:02:10
|
...ruhumu dinlendiren yerdeyim... |
| |
Mevlâna, insanýn sorumluluðunu
bir örnekle anlatýyor:
Adamýn biri bir baða girmiþ, zerdali aðacýný
silkerek meyveleri yemeye baþlamýþ. Bunu gören mal
sahibi
"Allah'tan korkmuyor musun?" deyince,
'Neden korkayým, aðaç Allah'ýn aðacý, ben de Allah'ýn kuluyum. Allah'ýn kulu, Allah'ýn malýný yiyor." karþýlýðýný vermiþ.
Bunun üzerine bað sahibi adamý bir aðaca baðlayarak bir sopa ile iyice döðmeye baþlamýþ. Sopanýn acýlarýna dayanamayan
adam, bað sahibine
"Allah'tan korkmuyor musun?" deyince, bað sahibi
"Niçin korkayým? Sen Allah'ýn kulusun, bu da Allah'ýn sopasý, Allah'ýn sopasýný Allah'ýn kuluna vuruyorum." demiþ.
Böylece Mevlâna adamýn çalma fiilinden dolayý sorumlu olduðunu vurgulamýþtýr. Demek ki, Mevlâna her þeyin Allah'ýn bilgisi
ve gücü içinde olduðunu kabul etmekle birlikte insanýn sýnýrlý bir özgürlüðünün bulunduðunu vurgulamaktadýr. Bundan dolayý da insaný sorumlu tutmaktadýr. |
|
|
VE MONNA ROSA
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara
Sana doðru uzanan çaresiz ellerimi.
Sýrrýmý söylüyorum vefakar balýklara:
Yalnýz onlar tutacak bu dünyada yerimi.
Koyverip telli pullu saçlarýný rüzgara,
Bir çocuðun ardýna düþen heykellerimi
Peygamber çiçeðinin aydýnlýðýnda ara...
Bir çevre sað elimden bulanýk suya düþtü
Ve boðazýmý sýktý parmaklar ince, uzun.
Günahkar topraðýma saçýndan bir tel düþtü;
Sana ne olmuþ Rosa, bir derde tutulmuþsun.
Bir ekmek kadar aziz fikirler böyle piþti:
Noel aðaçlarý ve manolyalar kahrolsun,
Bir çevre sað elimden bulanýk suya düþtü...
Þu þapkayý çýkarýp atýyorum ýrmaða;
Her þeyim sizin olsun, hep sizin kesik baþlar.
Rüyasýnda örümcek baþlarsa aðlamaða,
Ýçine gül koyduðum tüfek ölmeye baþlar.
Günahýný sýrtýna yüklenen kaplumbaða
Gibi ölüm önünde öz benliðim yavaþlar.
Öyleyse þu þapkayý fýrlatayým ýrmaða.
Bu erkekler kokuyu kediler gibi alýr
Ve kediler her gece sürünür yastýklara.
Denizleri bahtiyar eden günler kýsalýr;
Satýlmayan çiçekler, zehirli ve kapkara,
Unutulmuþ erkekler ve kadýnlara kalýr.
Bir geyiðin gözleri düþer eriyen kara
Ve erkekler kokuyu kediler gibi alýr.
Ve yalnýzlýk, sigara külü kadar yalnýzlýk!
Ve topraðýn rüyaya yýlan gibi giriþi.
Sana da Monna Rosa, taþ bebeði býraktýk.
Ellerinde kýlçýklý balýklarýn bir diþi.
Senin hatýran gibi büyük, yeni, karanlýk;
Senin hatýran kadar Allah ve þeytan iþi...
Ve yalnýzlýk, sigara külü kadar yalnýzlýk!
.......................
Sezai KARAKOÇ...
|
|
