Akþamlar üstünüze
‘Sýzý kanatlarýyla’ uçan kýrlangýç!
Ve denizi hiç görememiþ
O martýya da selam…

Bir vapur ki alabora,
Hem de daha denizi görmeden…

Ýskele sancak!
Herkes O’nu ben sanacak!
Git çocuk!
Þekerini de, leblebini de al yanýna…
Tozkoparan figan dünyanýn
Topacýný da koy sepetine…

Git çocuk,
Kendini kaçýr bu evden!
Ev ki kurþun izi
Ev ki, parçalanmýþ oyuncaklar,
Mutfakta tanklar,
Salonda bombalar…

Git çocuk!
Gözyaþýný sil lambalardan
Ve kazý hiç durmadan adýný,
Masum gölgeni duvardan…

Bakýþý bir isyan, yüreði ki cehennem!
Yumruk ki, hayatýn orta yerine oturmuþ vebal gibi…

Bil çocuk!
Yurdunda yetim,
Alçak bir ihanete kurbandýr kardeþin!

…Ve sen
Þimdi gidersen eðer,
Dünden kalan ne varsa
Ah ki bir bilsen,
Bir bilirsen,
Ardýndan toplanýr dünya!
Bir vicdan kurulur ölmüþlerimizden…

Akþamlar üstünüze
‘Sýzý kanatlarýyla’ uçan kýrlangýç!
Ki o zaman kanatlarýndan dökülür
Bin derman,
Bin dert yerine…

Ve deniz görmüþ tüm martýlara selam!
Vatan görmüþ çocuklar diyarýndan…