Artýk içim sýzlýyor
Dinmeyen figaným halime geçit vermiyor, sabrým niye titretiyor
Kanaat etmek neden acý veriyor, gözlerim mecalsiz birþekilde hala bekliyor
Ah etmek, yeis içinde sürüklenmek aðrýma gidiyor, bilmem ki hasret ne söylüyor


Nerden tutunsam
Dizlerimin baðý çözülüyor, gam sinemde nekadar büyüyor
Hüzün akþam sabah halime refakat ediyor, ruhum sessizce temaþa eyliyor
Yarab sen bilirsin, sahibimsin, tek adresimsin, takat ver, sabýr ver, dýrayet ver


Nereye gitsem ahým içimde
Firkatle anýlan yar bilmem ki þimdi hangi halin dirliðinde
Alýp götüren merakým hala benimle,aklým ve itminaným gam ile bedelleþmekte
Bilmem ki nerdesin, hasretin izanýmýkuþattýðý bir þahesermisin, yoksa kedermisin


Yýllardýr fidan dikerim
Her birinin filizlerini toprapa gömerken seni anar ve arzularým
Suya bakarým, sinemin kuraklýðýný sensiz yadeder ve bu dramýnma anlamlaþýrým
Sokakta sessiz ve çaresiz bir nefes misali salýnýr, yapraklarý koklarým ve aðlarým


Hangi çiçeði koklasam
Taþ yastýðýmýn üzerinde takatsiz bir þekilde hüzünle uyuya kalsam
Düþlerimde karþýma çýksan,bit tebessüm ederek baksan ve selamýný saklamasan
Ruhumun figanýný birlikte yaþamayý bari göze alsan, ýstýrabýmý hakkýyla anlasan


Halimde sürur yaþatsan
Bir nebze haz býraksan, hasreti içimden çýkarýp alsan ve aðlasan
Ömrümün kalan sayfalarýnda hazanýn vakarýyla ve þevkiyle þaduman olsan
Ölmeden ölebilmeyi, umut içinde sabýrla beklemeyi ve vaktini derlemeyi anlasan




Mustafa CÝLASUN