Bu, ölmeden önce kesinlikle görülmesi gereken bir yer...

Bu, ölmeden önce kesinlikle izlenmesi gereken bir film...

Bu, ölmeden önce kesinlikle tadýlmasý gereken bir lezzet...

Bu, ölmeden önce kesinlikle okunmasý gereken bir roman...

Bu tavsiyeleri hepimiz çevremizdeki insanlardan sýk sýk iþitiriz. Ölmeden önce yapýlmasý gereken ’þey’ler hakkýnda yazýlmýþ kitaplar dahi var. Bu þeyler nedir merak ediyorsanýz iþte birkaçý:

Skuba dalýþ lisansý almak ve Havaii’deki Molokini Adasýndan dalýþ yapmak, tekne kullanmasýný öðrenmek, sandalla göl ortasýnda balýk avlamak, yamaç paraþütü yapmak, uçaktan paraþütle atlamak vb...

Þimdi bu þeylerin birçoðunu yapamamýþ biri olarak-ki söz konusu kitabýn yazarý da henüz yarýsýný yapabilmiþ- merak ediyorum:

Öldüðümde, Allah huzuruna yapayalnýz çýktýðýmda sorgulanacaðým konular arasýnda yapmadýðým bu þeyler, görmediðim yerler, izlemediðim filmler, tatmadýðým lezzetler, okumadýðým romanlar var mý?.. Bu yerleri görmediðim, bu filmleri izlemediðim, bu lezzetleri tatmadýðým ve bu romanlarý okumadýðým için öldükten sonra piþmanlýk duyar mýyým?..

Kuþkusuz insanlarýn eðlenmeleri, gezip dolaþmalarý, sohbetinden hoþlandýklarý kiþilerle birlikte yemek yemeleri, kitap okumalarý güzel nimetlerdir. Ýlk buyruðu "Oku!" olan Kur’an, samimi inananlara gökleri, yeri ve ikisi arasýndaki her þeyi detaylarýyla araþtýrmalarýný, bilimsel gerçekleri öðrenmelerini birçok ayette öðüt verir:

Üzerlerindeki göðe bakmýyorlar mý? Biz, onu nasýl bina ettik ve onu nasýl süsledik? Onun hiçbir çatlaðý yok. Yeri de (nasýl) döþeyip-yaydýk? Onda sarsýlmaz daðlar býraktýk ve onda ’göz alýcý ve iç açýcý’ her çiftten (nice bitkiler) bitirdik. (Bunlar,) ’Ýçten Allah’a yönelen’ her kul için ’hikmetle bakan bir iç göz’ ve bir zikirdir. (Kaf Suresi, 6-8)

Allah, iman eden kullarýndan, tanýk olduklarý yaratýlýþ delillerini incelemelerini, olaðanüstü yaratýlýþ ilmini öðrenmelerini ve üzerinde düþünmelerini ister.

Burada yanlýþ olan þudur; insanlar bunlarý genellikle gaflet içinde yaparlar. Allah’ýn varlýðýný unutmuþ ve ölümün her an gelebileceðini düþünmeden… Yanlýþ olan, Allah’ýn adýnýn anýlmadýðý ortamlar ve Allah rýzasý gözetilmeden yapýlan þeylerdir. Yaratýlýþ amacýný unutmuþ, Allah aþkýný ve korkusunu içinde hissetmeyen, çok deðerli olan zamanýný ahiretine yarar saðlamayacak þekilde tüketen kiþilerdir söz ettiðim.

Kuþkusuz inanan insanlar da dünya hayatýnýn nimetlerinden yararlanýrlar. Ancak gaflet perdesi ardýnda yaþayan kiþiler gibi nimetleri yaþam amacý olarak görmezler. Allah’ýn lütfettiði nimetlere þükreder, O’nun hoþnutluðu için hayýrda kullanýrlar.

Yaþamýn her aný unutulmamasý gereken þu gerçeðe göre deðerlendirilmelidir: Herkes kendi ellerinin önden gönderdikleri ile karþýlýk görecektir. Ýnsan, boþ emeller peþinde koþmakla deðil, sonsuz ahiretini kazanmak için çaba göstermekle sorumludur. Ahiretten gaflette olan kiþiler her ne kadar yapmalarý gereken þeyleri belli sayýlarla sýnýrlandýrýyor olsalar da gerçekte onlarýn çabalarý "çeliþkili, parça parça " ve "darmadaðýnýktýr." (Leyl Suresi, 4)

Allah’tan uzak, kendilerince doya doya yaþamaya çalýþarak, kýsacýk süren dünya hayatýna yönelen insanlar, olaylarý biraz akýlcý deðerlendirebilseler, dünya hayatýnýn sonsuz hayat yanýnda ne kadar deðersiz olduðunu Allah’ýn izniyle fark edebilirler.

Peygamberimiz(sav) bu konuda “ölmeden önce ölün” buyurur. Ýþte aklýn iþaret ettiði yol budur. Ýnsanýn, kusursuz imtihan mekaný olan dünyanýn çekici süslerine aldanmayýp, ölümü sürekli hatýrýnda tutarak sonsuz ahiret yaþamý için hazýrlanmasý, bu gerçeklere göre yaþamasý, ölmeden önce ölmektir. Ýnsanýn ölümle birlikte gerçekleri gördüðünde, yapmadýðý için piþmanlýk duyacaðý her þeyi yaþarken yapmasýdýr. Yaptýðý için ahirette piþmanlýk duyacaðý þeyleri de yaþarken yapmamasýdýr.

Adeta þuursuzca ömrünü tüketen insan ölümle her þeyin biteceðini zannetmiþ, ahirette Allah’ýn huzurunda sorgulanacaðýný unutmuþtur. Sorgulanma aný, dünyayý tercih etmiþ ve Allah’tan uzak yaþamýþ kiþi için müthiþ zorludur. Yapýp ettiklerini, yerine getirmediði sorumluluklarýný, ertelediklerini ve Rabb’i karþýsýndaki aczini düþündüðünde korkusu daha da artar. Yaþamý boyunca öncelik vererek yapýp ettiklerinin, "fýrtýnalý bir günde rüzgarýn þiddetle savurduðu bir kül gibi" (Ýbrahim Suresi, 18) kýlýndýðýna þahit olduðunda yaþadýðý piþmanlýk daha da zorludur.


“... Davranýþ (ameller) bakýmýndan en çok hüsrana uðrayacak olanlarý size haber vereyim mi?" "Onlarýn, dünya hayatýndaki bütün çabalarý boþa gitmiþken, kendilerini gerçekte güzel iþ yapmakta sanýyorlar." Ýþte onlar, Rablerinin ayetlerini ve O’na kavuþmayý inkar edenlerdir. Artýk onlarýn yapýp-ettikleri boþa çýkmýþtýr, kýyamet gününde onlar için bir tartý tutmayacaðýz.” (Kehf Suresi, 103-105)