Ne vakit iklimleri ansam
Hazanýn rahlesinde nefe nefese kalmanýn hüznüyle daðlansam
Saklý umutlarý günyüzüne çýkartmak için vecdin didarýnda ki lahzaya adansam
Göyaþlarýmýn bu hicranýný, kalbimin sahibine anlatmanýn süruruyla anlamlaþsam


Niçin korkulara sýðýnýrýz
Tahkik etmek için azmi ihmale alýrýz, meraký lüzumsuzluða býrakýrýz
Henüz vakit var diye bahaneye uzanýrýz,nakti olmayanýn itibarý olmaz anlamayýz
Sonra keþkelerle avunuruz, tedbirsiz yaþamayý her ne hikmetse bir marifet yaparýz


Gönül yarsýz olu mu
Çöl suyun hasretiyle kavrulur, aþkýn vecdiyle aðladýðý hiç duyulur mu
Zerresine tevdi edilen muhabbet ve vazife ehl-i hal olmadýkça söyle anlaþýlýr mý
Vakit niye vardýr, ar nefesin sahibine en ülfet edilecek nazardýr,sinsilik kime kardýr


Can içinde can yaþar
Ne zaman saz ahenksiz çalar, neyin hicraný niye gönül sahibini daðlar
Kar neden suhuletiyle yaðar, yaðmur hangi firkat ilzamýnda rahmete aþk ile bakar
Ateþ niye yakar, ten ve beden maksadýna binaen akýl ve idrak için aþka kapý aralar


Burukluktan korkma
Ram olduðun ne varsa, aþkýn sadrýndan þayet uzaksa zaman ayýrma
Nefsaniliði aþk sanma, köþe bucak kaçan, salkýn saçak olan aþký anlar mý sorgula
Annenin o iç çekiþini babanýn sessizlik içinde boyun büküþünden an be an kaçýnma


Nazlanmak hamlýktýr
Zorlamak haddi aþýndýrmaktýr, hevesin serencamýyla yol olmak buhrandýr
Ýstikameti henüz belli olmayan bir canla dost olmak ise korkuya kapý aralamaktýr
Akýl ve izan niye vardýr emniyetsiz yol almaksa teslimiyetten arileþen ahmaklýktýr



Mustafa CÝLASUN