Konu mutsuz etme deðil; mutlu edememek. Bir kelebek örümceyi nasýl mutlu eder: Ona yem olursa. Yem olmak istemiyorum kardeþim. Anlamýyor bu örümcek beyinliler. Oysa gökyüzü herkesin hem örümceklerin hem kelebeklerin. Nedir bu gökyüzü altýnda bana bunca düþmanlýk çözmüþ deðilim. Ben örümcekleri hayatýmdan çýkarmak da istemiyorum. Onlarýn da güzel olduðunu düþünüyorum, týpký kelebekler gibi, týpký benim gibi. Sadece özgürlüðümü kýsýtlamamalarýný istiyorum. Eðer biraz daha farklý düþünseler her þey daha güzel olur diye düþünüyorum. Düþünce farký tek sorun. Örümceðin beyni güzellikten anlamýyor. Anlasa güzelim kelebeklere kýymamak için açlýktan ölmeyi göze alýr. Gel gör ki örümceklerin tek derdi hýrslarýný ve yaratýlýþlarýný doyurmak. Eðer yaratýlýþlarýný biraz aþsalar, kelebelerle dost olacaklardýr. Aþamýyorlar iþte örümcek beyinliler. Örümcek beyinli insanlarýn bakýþ açýlarý tek boyutlu olduðu için farklýlýklara tahammül edemiyorlar. Bakýþ açýlarýnýn önüne farklý, deðiþik tarzda bir þey geldiðinde onu kýnamaya eleþtirmeye kötülemeye baþlýyorlar. Onun için bu tarzda insanlara ben fazla kýzmýyom artýk. Çünkü küçücük beyinleriyle küçücük dünyalarýnda bir þeyler yapmaya çalýþýyorlar. Aslýnda örümceklerin göz sayýsý fazladýr. Buna raðmen bakýþ açýlarýný deðiþtiremiyorlar. Demek ki beyin küçük olunca gözlerin büyük ya da çok olmasý bir þey deðiþtiremiyor. Bu yüzden kýzamýyorum örümcek beyinlilere. Hayatta bir baþkasýnýn varlýðýyla var olmaya çalýþanlar örümcekten farksýzdýr. Böyle insanlar illa bir baþkasýyla beslenmek istiyorlar. Kendi güzelliklerini görseler, ördükleri aðýn bir tuzak deðil de bir sanat eseri olduðunu anlasalar her þey güzel olacaktýr. Düþünceleri bir baþkasýný tuzaða düþürmek olanlar, aslýnda kendileri o tuzaðýn tam içinde yaþarlar, týpký örümcekler gibi.