Akýp gidiyor, vecdini hasrediyor
Kim ne söylerse boyun büküyor, mefkuresine cehd-i aþkýyla ilerliyor
Müddetin ihsanýyla bedelleþiyor, akýl ve idrak için neden hicran içine giriyor
Düþünmek, farký fark ettiren esine gönül vermek, sevdasýnýn hazzýyla ömür tüketmek



Han virane olmuþ, kimseler yok
Dallar kurumuþ, kuþlar konmaz artýk sinelerinde yeþeren umut yok
Aðaçýn gövdesine hasretin ve vaktin, sabrýn ahýyla yazýlmýþ notlar ne kadar çok
Kimbilir nasýl ümit etmiþlerdi, yürekleri titremiþlerdi, boyun büktüren an kimindi



Diyar diyar gam ile dolaþýlýr
Metanetin azmiyle neden birçok kapýlar açýlýr, umutlar palazlanýr
An ve vaki olan zaman ruhuna neler anlatýr, kalbinin hicraný niçin seni aðlatýr
Kapanan kapýlýr kim bilir ne vakit açýlýr, niyetin aþký neden vecdinle ihsana ulaþýr



Bilinir ki nefs ömürlüktür
Talim ve terbiyesi irade ve azmin aþka kefil olan rýza reçetesidir
Miskinlin ne büyük rezalettir, maksadýný aþan züht kimin gamýna yetecektir
Akýl ve izan evet, hesabýn mihengidir, kim hakikatine itibar ederse ermiþ demektir



Seni korkutan cehaletindir
Ýman üzre olmak, onun vecdiyle ruhun sahibiyle buluþmak, kalbini açmak
Ýçini kemiren ne varsa, kuþku ve zan þayet bir kabahatsa, anlatmaktan korkma
Ruhunda yanan ateþin, kalbinin münbit halinde bekleyen ümidin kim içindir anla



Þayet yediðin bir tokat olsa bile
Sakýn Allaha mal etme, sahipsizin sahibi þeytandýr deme, mübalada etme
Ýman, taklidi neylesin, hukukunu sana nasýl teslim etsin, tahkikini azmettirsin
Ýraden ve aklýn kimin emanetinde, nefsin sahibi sen olunca, hesabýný kalbinde yaþa



Seni aðlatan her ne varsa
Umutlarýn bu vakitten sonra solmaya baþlamýþsa, aþk ve þevkin nerde
Neden uktelerin hale dert sayýlan badirelerde, hani furkana olan meylin kederde
Sana hitap eden, senin aklýna seslenen, bir bir seni muhatap bileni haydi anla




Mustafa CÝLASUN