Ne kadar sukut etsem
Her yusumladýðým burukluðumu umutlarýn gölgesinde hasadýný beklesem
Hasretini derinden duyduðum naif firkatin aþk, nefesini yüreðimde hissetsem
Düþlerinin þevkiyle yetinsem, sabrýn sahrasýnda, gözyaþlarýnýn arasýnda göçsem


Yüreðimi saðlayan nedir
Ruhumu esir eden bir emel-i salihmidir, yoksa nefsim için bahanemidir
Neden gönlüm bu tahkikin vecdinde sukut etmektedir, nasibe umut etmektedir
Bahyým yýllarýn ah-u zarýyla inlemektedir, hýçkýrýklarým nezaman hissedilecektir


Emel, umudu kör eylemektedir
Takatsiz býrakýp, acziyet içine sevketmektedir, hýrs nefs için deðildir
Aþk; ar için gerekçedir,idrak içinde ki ülfettir, meþke bahis olan ihlas-ý azimdir
Hesapsýz olmak, düþünmek için fikre ihtiyaç duymak, vuslat içinde ki aht-i akittir


Lisaným niye anlaþýlmýyor
Hangi milletin lehçesinden kal ediyor,kelime sözcükle mi iktifa ediliyor
Neden redd-i miras etmek talep ediliyor, mazimde ki her lahza yadýmý bekliyor
Onun figanýný anlamamak, öztürkçe diye nasihatte bulunmak çok aðrýma gidiyor


Ne vakit sahile insem
Gecenin matemini ruhumda hissetsem,içimin sýzýsýný bir bir dile getirsem
Gözlerim doluyor,titreyen yüreðim hissiyatýmý sarsýyor,nasýl bu aþktan vazgeçsem
Malik olduðum ne varsa, emaenetçi olmam ruhun hakikatiysi niye tuðyan edeyim


Söyleyemem derdimi ar ederim
Þikayet bilmeyen kalbimi nasýl periþan etmek için nefsime itibar ederim
Ýmanýmda itminan olmayý Rabbimden dilerim,acziyetim için maðfiretini beklerim
Yine sessiz ve kabaaran hisserimle yalnýzlýðýn rýhtýmýnda,umut içinde secde ederim




Mustafa CÝLASUN