Kimi zaman suskun kaldým
Sadece hasretin yudumuyla yol aldým, kalbime nazar edeni andým
Fecrin kuþatan vecdiyle nasýl aðladým,kalbimin sahibine adandým ve kandým
Yar dedikçe, figaným nüksettikçe,boynum çaresiz büküldükçe malik olana sýðýndým


Ne cezbeden halin esiriyim
Ne sevdayý karartan bir mananýn hastasýyým,hangi diriliþin niyazýndayým
Ýnþiraha muhtaç bir kalple nasýl vuslatý anayým,ecrin feyziyle aþkýna ulaþayým
Nasýl bir aklýn,nizama kadir olmayan nefsi hastalýklarýn ki sadrýndan kurtulayým


Arif ne söyler,aþký tarif eder
Ruhunu yakmayan bir lahzadan nasýl söz eder, ar içinde kime iltica eyler
Mecnun niye boynunu büker, bir lokma ekmeði neyler, o aþk kalbine evet, yeter
Melülleþen hissiyat, çaresiz kalan nefs-i maslahat elhak ruhuna aþkýn vecdini eker


Nasýl taklidin sulbunda yaþayayým
Ruhumu bahþedene, akýl ve irade verene, merak ettiren Hakka imanla varayým
Ýdrake ulaþmayan,hesabý gale almayan, lahzanýn didarýnda yol almayaný anayým
Bahtýn teslimiyetinde,nasibin telakkisinde, tercihin her cümlesinde aþksýz kalayým


Çürümeye amade tenimi ne sanayým
Aldatmayý, insanlýktan çýkmayý, nefsin sefilliðinde solumayý nasýl býrakmalýyým
Benlik kafesinden, tekebbürün kepaze eden illetinden bu ahvalimle nasýl sýðýnayým
Utanmayý unutmuþ, edebi ruhunda yaþatmayý anlamaýþ bir kalbi ben ne yapayým


Yar derken, kendimden geçerken
Ýrademden vazgeçmeyi yeðlerken,lafazan mý olayým,”ne derler”lemi” yol alayým
Hýrsýn nasýl bir hissiyatýn tezahürüdür, asabiyetin neden halinde ki çaresizliðindir
Mütemadiyen yargýç olman, olur olmaz zan içinde bulunmaný ise nasýl anlayayým




Mustafa CÝLASUN