ÖNCE GERÇEKLER,SONRA ÖZLEMLER ve HAYALLER
11/10/2009

Üç yýl kadar önce ne bilgisayarým vardý ne de yazý yazmak gibi bir uðraþým.Köyümüz adýna bir sitenin kurulduðunu öðrenince site kurucusu arkadaþým Turgut Temizyürek’in de isteðiyle “KÖYÜMÜ ANARIM” adlý ilk yazýmý yazdým.Bu yazýyý ricam üzerine o zaman çalýþtýðým dershanedeki sevgili genç arkadaþlarým bilgisayara geçtiler,köy sitemize gönderdiler.O yazýmda Necati Cumalý’nýn “Selim’i Anarým” adýndaki bir öyküsünden söz etmiþtim.O öyküdeki Selim yoksul; ama yapýcý bir insandý.Davasýna bakan avukatýn yazýhanesini bile çiçek bahçesine çevirmiþti.Dünyaya iyimser gözle bakan,yaþamý üretmek,çalýþmak olarak algýlayan bu adam benim hep kahramaným olmuþtur.Çevremizde böyle insanlar çok olsaydý ülkemiz,çevremiz,doðamýz çok daha deðiþik olurdu.Hele de benim o aðaçsýz,çeþmesiz,bahçesiz köyümde böyle insanlar ne kadar da gerekliydi.
Oturduðum sitenin bahçesi yemyeþil.Buraya ilk geldiðim yýl beni ziyarete gelen bir arkadaþýmla buradaki çeþit çeþit aðaçlara bakarken arkadaþým bana, “Bunun adý ne,bunun adý ne?” diye soruyordu.Ben de “Ne bileyim,benim köyümde aðaç mý vardý,ben söðütle kavaktan baþkasýný bilir miyim sanki!” demiþtim.Þimdi þimdi köydeki bazý evlerin bahçesinde az da olsa aðaç var.Bizim çocukluðumuzda,gençliðimizde hiç yoktu.Belki bir gün Selim gibi insanlar çoðalýr da o bozkýrdaki köyüm , þair Ziya Osman Saba’nýn dediði gibi “Bir yer düþünüyorum yemyeþil/ Bilmem neresinde yurdun/ Bir ev günlük güneþlik/ Çiçekler içinde memnun” bir yer durumuna gelir.
O öyküdeki Selim’i anmýþken yýllarca arkadaþlýk yaptýðým, her gidiþimde de ziyaret ettiðim Mucurlu emekli öðretmen Muzaffer Yýldýrým’dan da söz etmeden geçemeyeceðim.Mucur-Yücesan tesislerinin tam karþýsýndaki yol Mucur’un Þatýroðlu Mahallesine gider.Yeþillikler içinde giderken köye giriþteki ilk evden sonra arabanýzý sað tarafta durdurun.Derenin içine doðru yürüyün.Hani Orhan Veli demiþ ya “Gemlik’e doðru denizi göreceksin/ Sakýn þaþýrma” diye.Siz de sakýn þaþýrmayýn.Orada el emeði doða cennetini göreceksiniz.Selam verip oturmaktan çekinmeyin.Hoþ gönüllü Muzaffer Öðretmen’in çayý da hazýrdýr,baþka içecekleri de.Sözüne sohbetine de doyum olmaz.Bunlarý yýllarýn dostluðu ile iltifat olsun diye yazmýyorum.Gidin,kendiniz görün.Ýnsan eliyle doðada neler yapýlýrmýþ.
Bunca giriþten sonra ben de köyümle ilgili geçmiþe dönük özlemlerimi,geleceðe dönük hayallerimi o çok sevdiðim þiir-öykü tarzý anlatýmýmla yazayým dedim.Sitemize okumuþlarýmýzýn,okuyanlarýmýzýn yazdýklarýný çok bekledim;ama herhalde boþuna bekleyeceðim.Bir yazýnýn ille de edebi eser olmasý gerekmez ki!Yaz kardeþim.Bir anýný yaz,babaný,anneni,dedeni,ebeni,tanýdýklarýný yaz.Belki bundan sonra yazýlýr umuduyla oturup yazýyorum.
Bir Hayal,Bir Özlem
Çýksam
Þu Kýrlangýç’ýn tepesine
Baþka seyredecek tepe mi var
Baksam bozkýrdaki köyüme
Söðütler,kavaklar,gürgenler arasýnda
Yalnýz kýrmýzý kiremitli evleri görsem
Yeþillikler içinde

Özlerim
Sabah güneþi yükselirken
Anamýn göçmen sobasýnda piþirdiði
Peynirli,onun yüreði gibi sýcacýk kömbeleri
Üst gözünde sobanýn fokur fokur
Çay kaynarken


Yurdumun yemyeþil köylerinde olduðu gibi
Köyüme yerleþmiþ emekliler
Köy odasýnýn önünde
Çay,kahve,ayran içiliyor
Söðütlerin altýnda
Siyasetten,ekonomiden dem vuruluyor
Ara sýra da okey oynansýn caným
Mutluluk içinde


Baharda,yazda
Hele de kýþ aylarýnda
Köy odalarýnda,Aliþen Emmi’nin dükkânýnda
O sekiz köþe kasketli köylülerimin
Sohbetlerini
Özlerim
Kadýnlarýmýzýn,gelinlerimizin
Kapý önü serpenekte
Kirman eðirip çorap örüþlerini
Özlerim

Her evde artýk bilgisayar var
Baba,sabah sabah gazeteleri okuyor
Anne mi,o da merak etmiþ
Yemek piþirme konusunda
Bilmediklerine bakýyor
Köyde oturup kalmýyor emekliler
Yurdunu tanýmak için
Turlara da katýlýyor

Oynamayý ben pek beceremezdim ama
Ne de hoþuma giderdi
Komþu köylerle yapýlan
O kale direksiz sahalardaki futbol maçlarý
Köyün tek minibüsüyle ya da
Traktör vagonetine oturup maça gitmeyi
Özlerim

Yarýn bilmem kimin doktor oðlu
Köye gelecekmiþ
Emeklileri,çocuklarý
Saðlýk kontrolünden geçirecekmiþ
Haftaya da ziraat profesörü
Meyvecilik,buðday yetiþtirme konusunda
Bilgi verecekmiþ
Köyün kalkýnmasý için de herkes
Elele vermiþ

Tek gözlü,iki gözlü odalarda
Üç beþ köy çocuðu
Okurduk kentte kasabada
Köye gelince haziranda
Baþaklanan ekin tarlalarýnda
Bekçi korkusuyla yolduðumuz ekinlerden
Firik ütmeyi özlerim

Ne geçmiþin özlemine ne de geleceðin hayaline
Saplanýp kalmadým
“Ýnsan hayal ettiði müddetçe yaþar” diyor ya þair
Kimi severek okur bunlarý
Kimi de güler geçer
Benimki de böyle bir uðraþ iþte
Anlatmanýn zevkini baþka þeylerde
Bulamadým

............
11 Ekim 2009
Numan Kurt