Adým çýkmýþ dokuza, inmez artýk sekize,     
Her kime selam versem bana vurgun sanýrsýn.
Kýskançlýk þeker olmuþ aðzýndaki sakýza,
Sana yanan kalbimi yada sargýn sanýrsýn.
     
Razý oldum vurduðun paslý prangalara,
Her sözün yaðlý kurþun, sinemde derin yara.
Yüreðinden kovarak sürüldüðüm diyara,
Harem kurmuþ padiþah zevkte her gün sanýrsýn.

Sana göre her kadýn peþim sýra koþuyor,
Harap olmuþ gönlümün hareminde yaþýyor.
Sabah nikâh kýyýyor, akþamüstü boþuyor,
Hovardalar yurdunda zevke örgün sanýrsýn.

Bulamadým doðruyu anlatmanýn yolunu,
Nefesinle savurdun yangýnýmýn külünü,
Ellerimin içine býrakarak elini,
Beni gönlünde kral, seni sürgün sanýrsýn.

Kýskanýrsýn kovarým dostlarýmý baþýmdan,
Yalan dersin sözüme, utanýrým yaþýmdan.
Binbir anlam çýkarýp gözlerimden kaþýmdan.
Sana olan sevdamý kendi kurgun sanýrsýn.

Umarým bir gün sen de göreceksin gerçeði,
Niçin kopardým diye hüznümdeki çiçeði,
Arayýp bulamazken yaralanmýþ kaçaðý,
Dünyadan göçmüþ ama sana dargýn sanýrsýn.

Mehmet Nacar