Gidiyorsun

Þimdi üstüme çarpýp kapýlarý son bulacaksýn
Ayrýlýða yol bulacaksýn hiç yoktan
Birgün anlarsýn dediðin sýrlarý açmadan
Kaybolacaksýn

Bekleme, kal demem
Tut ki seve seve bu ömrü tüketmedim seni ben
Tut ki o gece, mehtap ve deniz
O yakamozu bizim icin cizmedi
Tut ki hiç evet demedin sen

Herþey bir elvedayla bitecek kadar basit öylemi
Çýkarken sokaða öyle çarp ki kapýyý
Bir daha açýlmamak için kapansýn
Boþuna bakma öyle gözümüm içine
Bir delikanlý aðlarken yaþ dökmez
Sarsýlýp sendelemez, baðrýnýn sol tarafý ezilirken

Gidiyorsun ha
Þimdi sana ilk þiiri yazdýðým kuþkanadý kalemi
Ve bir tutam saçýný saklamýþtým
Yakmalýyým

Ayrýlýk dediðin öyle kokmalý

Ve sonra yargýlayýp asmalýyým
Býraktýðýn soru iþaretlerine
Bütün düþlerimizi
Ardýndan aðlanacak rüya kalmamalý

(Aralýk 1999)