ruh yoksunu bedenlerimiz planlanmamýþ ölümlerle korkutuluyordu
yaþamaktý isteðimiz
‘’alýn baþýnýza çalýn insanlýðýnýzý’’desek de
yaþamaktý doðamýzda var olan
el öptüðümüz de oldu
gerçi
baþýmýza koyamadan yedik kurþunu çoðu kez
borçlandýkça borçlandýk gülümsemelere
korktukça korktuk
bu yüzden fazla cesur olduk yok yere
ýþýðý yakalayýp
perdeyi açmayý unuttuk
perdeyi açýnca güneþi küstürdük nedense
hep geç kaldýk
ya da erken davrandýk
yepyeni örtüler serdik
delik deþik oldular lekeleri yok etmek uðruna
bizse fark edemedik
varýmýzý yoðumuzu bitirdi sevgisiz sevgililer
bile bile sevdik
yetmezmiþ gibi
bir daha bir daha sevdik
çoktan geçersiz olaný keþfedip sevindik
en çok da korktuk
korkutulduk
adýna yaþamak dedik

Yasemin Can