Deðiþir insan.
Kimi zaman bir günde,
Kimi zaman son gününde.
Gülüþü deðiþir,bakýþý,dokunuþu...
ve aslýnda deðiþimi bazý þeylerin yok oluþu:
Nezaket ölür,masumiyet ölür,
Umudu bükülür.
Merhameti dökülür her saç teliyle birlikte.
ve insan daha da cellat;
Hanesine yazýlan her bir seneyle.
Artýk daha art niyetli sözleri,
Anlaþýlmayan bir dil konuþur gözleri.

Yine de haklý insan.
Sürekli deðiþmek,deðiþtirmek zorunda durmadan.
Çirkinleþmeli gitgide.
Koskoca dünya bile durmuyor ki yerinde.
Baksana;
Bir yukarda bir kayýplarda ay.
Keza yýldýzlar.
Baksana;
Bir süre nefes alýr amaçsýz,
Sonra ölümsüz insan.

Elbet deðiþecek insan.
Sadece kaybetmemeli týlsýmýný.
Unutmamalý dünya tutarsýz insan terazi.
ve bence baþkasý ayak uydursun bize.
O zaman hem diþe dokunur,
Hem hoþ gözükür belki göze.