Konuþuyordu kadýn diðer kadýnla, aslýnda konuþtuklarýný bile bilmeden konuþuyordu...

karþýndakinin gözlerine bile bakamýyordu, ya yanlýþ söylerse ya hesaba alýnmazsa diye korkmadan düþüncelerini (belkide yanlýþ olan düþüncelerini) savunuyordu...
hemencecik suçlanýverdi öbür kadýn tarafýndan, diðer kiþinin (öbür kadýn tarafýndan sevilmeyen birinin) düþüncesiyle baðdaþtýrýldý. Kadýn sendeledi adeta, sanki kýpýrdamadan uzun süre kalabilirdi ya da o anda yokolmayý istedi. Ama somuttu ve yok olmayý bile beceremedi. Aklýna hemen sevgi sözcüklerinin kimsesizliði düþtü. Bu böyle olmamalý dedi kendine ama seçim þansý býrakýlmamýþtý ki kendisine ya seçseydi acaba yine onlarýmý secerdi , burda durdu ve hiçbirþey diyemedi kendine ne diyebilirdi ki, hem dese ne olucak herþey ortada; kaný içinde olduðu müddetce bu parça diðerlerindendi. Kadýn diðer kadýnla düþüncesellikte baðdaþmadý , belki de her zaman bunu yaþayandý, ama ne olduda tekrar kendini yalnýzlýk içinde hissetti, bunu bilmek istemiyor ve içindeki yok olan þevkati bulmak için sýzlandý . Ama duyan hiç olmadý, duysada zaten onun bu yardýmý almasý imkansýzdý, o duyguyu bu kadýndan almak istemiþti . Kadýn dan , diðer kadýn ve kocasý kýsa süreli ayrýldýlar. Onlar gitti kadýn bir ahh çekti, çocukluðunu geri istedi belkide, arkadaþ olamayan ebeveynlerine dert yanmak onlarla tiyatroya gitmeyi düþledi. Hatalar yapmamayý istedi. Sadece sevmeyi istedi. Aðladý doyasýya zaten hep yaptýðý þeydi gülmeden sonra gizlice aðlamak.


Bitmedi hikayen bitmedi kelimelerin bitmedi neyi neden savunduðun
Bitmedi yoksunluðun, bitmedi korkularýn; biten sadece ..............