CAMDAN BEBEK

Bunlar kaderimin sayýsýz lanetidir bana
Gözlerimdeki yaþlar kurumuþtu oysa
Ýçinden bir þeyleri koparan bendim
Þimdi seni de koparýyorum bu kalpten…
Kendimi de kendimden…

Ben hep nankör, hep söz dinleten
Ben hep kalp kýran sevilmeyesi kadýn
Þimdi halime kimler aðlasýn
Sevmek de hayatta bir kabusa döndü

Ne yüzümü gör bundan sonra ne de sesimi duy
Ellerimin sýcaklýðý elbet bir gün soður
Gün gelir bu sevda da unutulur
Unutursun iþte hatýrasýz sevgimi
Unutursun iþte sana aðlayan gözlerimi…
Her þeyi býraktýðým yerde
Sen yeniden baþla bensizliðe
Bir gün gelir ödenir bu bedeller
Benim sonuncu hakkým olduysan da sevmekte
Senin hakkýn çok bir ömür için sevmeye

Þimdi hadi çek git bu su boyundan
Gidiþimi görme arkamdan
Ne soðuk ayaz sulandýrýr gözlerimi
Ne de kaybetmek seninle onca þeyi…

Acýtan varsa o da sevgin olur
Gözlerimin içinde yaþadýðýn o ölümsüz sevdan olur
Ne yaþamýþlýðým kalýr ne hatýralarým
Camdan bir bebek gibi sana kýrýlmýþým…
Ellerin öyle narindi ki oysa beni hep böyle yaþatacak sanmýþtým
Oysa o bebek ellerinde kýrkýlmýþtý senin
Hiç caným acýr mý diye düþünmedin

Bu soðuk kýþ günü ayýrdý bizi iþte
Sen yoksun ya artýk baharlar hiç gelmeyecek!
Gönlümün karlarý erimeyecek
Yüreðim öylesine donmuþ ki
Sen çözsen de erimeyecek…
Sen çözsen de erimeyecek…