Bir tanem hiç bilir miydim aman veririr miydim
Senin sessizlik içinde fark ettirmeden üzülmene
Sen görünmezlerde seyir halinde sanki sezendin
Nerden bilirdim, hiç hissettirir miydim, bilseydim


Ancak bilmelisin ki hasretti sineden dile gelenler
Mýsralar halinde þekillenip güfteleþen tüm þiirler
Gönül titremeden, dil kitlenmeden her süzülenler
Efkârýn harmanýydý sensizlikte çekilen tüm çileler


Benden soðumana sebep olacak tüm þiirler yýrtýlýr
Hatta silinip atýlýr, bilmelisin ki mutlaka unutulur
Meðer nasýl þiirlermiþ, sende tesirini sürekli artýrýr
Halin benden uzaklaþtýrýr hüznü yaþatýr ve aðlatýr


Ha dilim dursaydý, sinem kurusaydý yazar mýydým
Bir daha þiir yazmayý býrakýrdým, asla yazmazdým
Sensiz hiç olamazdým, melaline hasret kalamazdým
Seni hiç görmesem dahi üzülmene sebep olamazdým


Oysaki alin için yazmýþtým, hasretineydi tüm kahrým
Hicranýmý anlayamadýn kayýplarda garip yaþayandýn
Çaresizdim, ne yapmalýydým, þiirlerle ancak dayandým
Ýstemeden seni uzaklaþtýrdým ve bir selamýnla anladým





Mustafa CÝLASUN