Din ahlakýndan uzak yaþayan kimselerin yaþamlarý mal mülk edinme hýrsý üzerine kuruludur. Bu kiþiler yaþamlarý boyunca daha fazla mal sahibi olabilmek için çaba gösterir, bu dünyevi tutkuyu en büyük hedef haline getirirler. Ýnsanlarýn dünya hayatýnda birbirlerine kýrgýnlýklarýnýn önemli nedenlerinden biri, genellikle mal mülk kavgasýdýr.

Bu kiþilerin yaþamlarýndaki "çoðalma tutkusu" tam anlamýyla bir aldanýþtýr. Çünkü tüm mülkün asýl sahibi Yüce Allah’týr. Ýnsanlar, ellerindeki þeylerin gerçek sahibi olduklarýný zannederek kendilerini aldatýrlar. Oysa bu þeyleri ne yaratmaya ne de yaþatmaya güç yetiremezler. Dahasý yok olmalarýna da engel olamazlar. Ýnsanlar hiçbir þeye sahip olamazlar; çünkü Kur’an’da ‘insanlarýn sahibi’ (Nas Suresi, 2) ifadesiyle bildirildiði gibi tüm varlýklar gibi insanlar da Yüce Allah’ýn kontrolündedirler:

"Göklerde, yerde, bu ikisinin arasýnda ve nemli topraðýn altýnda olanlarýn tümü O’nundur".(Taha Suresi, 6)

Yüce Allah, mallarý dünya hayatýnda emanet olarak verir. Bu emanet, belli bir süre için insana verilir ve ahirette onu nasýl kullandýðý konusunda sorgulanýr. Eðer uyarýda bulunanlara, "... Mallarýmýz konusunda dilediðimiz gibi davranmaktan vazgeçmemizi senin namazýn mý emrediyor?..."( Hud Suresi, 87) diye cevap vermiþ ve mülkü kendisinin görerek sahiplenip cimrilik etmiþse, kiþi büyük bir azapla karþýlaþacaktýr.

" Allah’ýn, bol ihsanýndan kendilerine verdiði þeylerde cimrilik edenler, bunun kendileri için hayýrlý olduðunu sanmasýnlar. Hayýr; bu, onlar için þerdir; kýyamet günü, cimrilik ettikleriyle tasmalandýrýlacaklardýr. Göklerin ve yerin mirasý Allah’ýndýr.Allah yaptýklarýnýzdan haberi olandýr." (Al-i Ýmran Suresi, 180)

Ýnsan, malý sahiplenip onu elinde tutmaya çalýþmak yerine, gerçek sahibinin Allah olduðunun bilinciyle, malý O’nun emrettiði þekilde kullanmakla sorumludur. Emanet verilen mallardan, kendi ihtiyaçlarý için gerekli olan kýsmýný kullanarak, ‘ihtiyaçtan arta kalaný’ (Bakara Suresi, 219) Allah yolunda harcamalý, infak etmelidir. Mallarý infak etme yerine biriktirmeye kalkarak sahiplenmenin ahiretteki cezasý aðýr olacaktýr.

"... Altýný ve gümüþü biriktirip de Allah yolunda harcamayanlar... Onlara acý bir azabý müjdele. Bunlarýn üzerlerinin cehennem ateþinde kýzdýrýlacaðý gün, onlarýn alýnlarý, böðürleri ve sýrtlarý bunlarla daðlanacak (ve:) "Ýþte bu, kendiniz için yýðýp-sakladýklarýnýzdýr; yýðýp-sakladýklarýnýzý tadýn" (denilecek)." (Tevbe Suresi, 34-35)

Mallarýnýn dünya hayatýnda emanet olarak verildiðinin farkýnda olan insanlar kendilerine sunulan her nimete, her emanete þükrederek derecelerini artýrýrlar. Bu bilinçte olmayan ve mallarýný adeta sýrtlarýnda taþýyan kiþilerin aksine, emanetleri inananlarýn binekleridir ve onlar karanlýktan aydýnlýða doðru yol alýrlar…

"Göklerin ve yerin mülkünün Allah’a ait olduðunu bilmiyor musun? O, kimi dilerse azaplandýrýr, kimi dilerse baðýþlar. Allah, herþeye güç yetirendir." (Maide Suresi, 40)