Kur’an’da Allah’ýn varlýðýnýn kanýtý olan her þey “ayet” olarak tanýmlanýr. Allah’ýn ayetleri/mucizeleri/delilleri, “Yeryüzünde kesin bir bilgiyle inanacak olanlar için ayetler (deliller) vardýr. Ve kendi nefislerinizde de. Yine de görmüyor musunuz?” (Zariyat Suresi, 20-21) ayetiyle ifade edildiði üzere tüm evrende ve insanýn kendi nefsinde de vardýr.

Tüm varlýklarý yaratan ve her an denetiminde tutan Allah’ýn, eþsiz ve benzersiz sanatýyla yarattýðý mucizevi tasarýmlarýný sergilemediði tek bir santimetrekare yoktur. Mucizevî hassas ýsý algýlayýcýlarýna sahip bir sivrisinek dahi, insanýn, Yüce Rabb’imizin büyüklüðünü, yüceliðini, gücünü ve kudretini kavrayarak, iman etmesine vesile olabilir.

Etrafýmýzda gördüðümüz her þey ya da görmediðimiz halde varlýðýndan haberdar olduðumuz varlýklar ve sistemler; güneþ, dünyamýz, ay, galaksiler, yýldýzlar, gezegenler, daðlar, denizler, bulutlar, nehirler, insanlar, hayvanlar, bitkiler, mikrodünya… Tümü Allah’ýn eþsiz sanatýný ve gücünün sýnýrsýzlýðýný bizlere tanýtan delillerdir. Ve etrafýmýzda gördüðümüz her þey ,” Þüphesiz, müminler için göklerde ve yerde ayetler vardýr. Sizin yaratýlýþýnýzda ve türetip-yaydýðý canlýlarda kesin bilgiyle inanan bir kavim için ayetler vardýr.” (Casiye Suresi, 3-4) ifadesiyle de bildirildiði üzere Allah’ýn varlýðýnýn kesin birer kanýtýdýr.

Dünyada yaþamý ayakta tutan tüm sistemler mucizevi dengeler üzerine kurulmuþtur. Bunlar öyle hassas dengelerdir ki, biraz inceleyince hepsinde olaðanüstü bir hesap ve tasarým olduðu hemen fark edilir. Örneðin Materyalizm’i yerle bir eden Big Bang (Büyük Patlama) teorisine göre tüm evren, bir sýfýr anýnda, büyük bir patlamayla var olmuþtur. Büyük Patlama, tüm evrenin tek bir noktanýn patlamasýyla, yani yokluktan meydana geldiðini kanýtlamýþtýr. Dilediðini dilediði gibi yapmaya gücü yeten Yüce Rabb’imiz Kur’an’da, “O gökleri ve yeri yoktan var edendir…” (Enam Suresi, 101) ayetiyle bu üstün yaratýþýna dikkatimizi çekmektedir.

Evrenin bir sahibi ve hakimi olduðunu reddeden Materyalizm, tek gerçekliðin madde olduðunu ileri sürer. Buna göre, sonsuzdan beri var olan mutlak varlýk Allah deðil (Rabb’imi tenzih eder, yüceltirim), maddedir. Materyalist söylemlere dikkat edersek, din ve akýl kavramlarý arasýnda ýsrarla bir ayrým yapmaya çalýþtýklarýný görürüz. Sürekli olarak, dinin yalnýzca ön kabullere dayandýðý, dogmatik olduðu, aklýný kullanan insanlarýn ise bu ön kabulleri aþmýþ kimseler olduklarýný vurgularlar.

Bu son derece basit ve cahilce bir aldatmacadýr. Çünkü din, akýl vesilesiyle anlaþýlabilir. Dinin kaynaðý ve rehberi olan Kur’an, akýl ve din arasýnda bir ayrým yapmaz, aksine dinin temelinin akýl olduðunu söyler. Kur’an’a göre, iman eden insanlar akýl sahipleridir; inkar edenler ise akledemeyen kiþilerdir. Bu nedenle pek çok ayetle insanlara akýllarýný kullanmalarý ve düþünmeleri yönünde çaðrý yapýlýr. Kur’an’ýn insanlardan düþünmelerini istediði ise, karþýlaþtýklarý olaylarýn nasýl ve neden olduðu konularýdýr. Gerçek din de ancak bu düþünceden doðar.

Kur’an’ýn bize bildirdiði düþünce yöntemi, evrenin ve olaylarýn nasýl iþlediðini düþünmektir. Ýnsan bu þekilde hepsinin ardýndaki Yaratýcýyý görebilir. Bu gerçekler üzerinde düþünmediði takdirde insan, dünyanýn baþýboþ ve sahipsiz ve rastlantýlarla iþlediðini zannedebilir. Allah’ýn her þeyi yaratýp, sonra gökyüzünde bir köþeye çekilip-haþa- olaylarý izlediðini düþünen kiþiler vardýr. Bu sapkýn düþünce, zaman içinde kiþiyi Allah’ýn varlýðýný inkara sürükler. “Eðer evrendeki düzen tesadüflerle iþliyorsa, ilk ortaya çýkýþý da tesadüfen olmuþ” diye düþünebilir. Çevresinde hak dine deðil de pagan dinlerine inanan kiþiler de varsa, onlarýn da etkisiyle içinde bulunduðu cahilliði, tam aksine akýllýlýk olarak düþünmeye baþlar.

Evrendeki tüm olaylar, Rabbimizin izniyle, O’nun bilgisinde ve kontrolünde gerçekleþir. Ve akýl sahibi insanlar için Allah’ýn ayetleri her yerdedir…