Þeytani sistem bozgunculuk çýkarmaya, huzur ve düzeni bozmaya, barýþý engellemeye devam ediyor. Arap dünyasýndaki iç çatýþmalar, masum insanlarýn ölümleri, bireysel þiddet; bunlarýn tümü son dönemde sayýsý artan bozgunculuk örnekleri.

Hemen yanýmýzda insanlar diktatörlüðe baðlý milislerce katlediliyor. Suriye’de yaklaþýk son dört ay içinde 40’dan fazla çocuk katledildiðinin haberleri geliyor. Gençler iþkencelere maruz kalýyor, öldürülüyorlar. Kadýnlara ve hatta erkek çocuklara tecavüz ediliyor. Tüm bunlar gerçekleþirken Müslümanlarýn ufak hesaplar peþinde koþmasý büyük yanýlgý deðil mi?

Bir dönemin sonu olan Arap isyanlarý, önemli bir dönemin de baþlangýcý. Suriye de bu yeni dönemi hazýrlayan önemli temel taþlardan biri. Baas rejiminin devrilmesi, Ýslam dünyasý için önemli ve olumlu bir geliþme olacak. Ancak Orta-doðu uzmanlarý ve gazetecilerin birçoðu, kamuoyunun yanlýþ yönlendirildiði ortak görüþünde birleþiyorlar.

Deccali tuzaklarýn büyüklüðü ve fitnesi yine tüm bölgeyi içine alacak boyuta ulaþýyor. Yaþanan karmaþa ortamý, bu fitnenin boyutlarýný gösteriyor. Peki ama Müslümanlar nerede?

Belirli ibadetleri farz kabul edip, birliði emreden ayetleri nasýl göz ardý ediyorlar!

Hakký, hakikati, iyiliði, barýþý hakim kýlmak için birleþmek ve "kurþunla kaynatýlmýþ" gibi birlikte mücadele etmeyi sorumluluk olarak kabul etmek bir yana, önemsemiyorlar bile.

Allah bu dini, Kitabý, Peygamberini(sav) hakim olsun diye göndermiþken, Ýslam birliðinden yana olmayan kiþi, Müslümanlardan yana olur mu? Müslümanlarýn bunu dile getirmemeleri ve arzu etmemeleri büyük hata deðil mi?

Kur’an, “Size ne oluyor ki, Allah yolunda ve: "Rabbimiz, bizi halký zalim olan bu ülkeden çýkar, bize Katýndan bir veli (koruyucu sahib) gönder, bize Katýndan bir yardým eden yolla" diyen erkekler, kadýnlar ve çocuklardan zayýf býrakýlmýþlar adýna savaþmýyorsunuz? (Nisa Suresi, 75) buyururken Müslümanlara ne oluyor?

Bediüzzaman, bu konuda özür beyan edenlere, “bu özrünüz kabul deðil” diyor ve þöyle devam ediyor: “Tembelliðiniz ve neme lâzým deyip çalýþmamanýz ve Ýttihad-ý Ýslam ile milliyet-i hakikiye-i Ýslâmiye ile gayrete gelmediðiniz, sizler için gayet büyük bir zarar ve bir haksýzlýktýr.” Ýttihad-ý Ýslam’ý isteyen bir insanýn, bu amaçla yaptýðý herhangi bir faaliyetin, bütün Ýslam alemine fayda vereceðini söylüyor.

Verilecek zararýn ise bütün Ýslam alemi için kayýp olacaðýný ilave eden Bediüzzaman, Ýslam aleminin bir bütün olduðunu söylüyor. "Onun için, neme lâzým deyip kendini tembellik döþeðine atmak zamaný deðil!” diyerek Müslümanlarý uyarýyor.

“Ýslam Birliði’nin tam zamaný gelmeye baþlýyor. Birbirinizin þahsî kusurlarýna bakmamak gerektir” sözüyle de kiþisel kusurlarla uðraþmanýn vakit kaybý olacaðýna dikkat çekiyor.
Kur’an ahlâkýnýn yeryüzü hakimiyeti, Allah’ýn Kur’an’da haber verdiði bir vaadi iken bazý Müslümanlarýn bu konuda ümitsiz ve þevksiz olmalarý hata olur. Ümitsizlik, insanýn, din ahlâkýný þevk içinde yaþamasýný engelleyen en önemli unsurlardan. Allah, inananlara hiçbir olay karþýsýnda ümitsizliðe kapýlmamalarýný, Kendisine dayanýp güvenmelerini emreder.

Ümitsizlik Müslümanlar üzerinde adeta kanser gibi öldürücü etkiye sahip. Bediüzzaman’a göre ümitsizlik korkak, aþaðý ve acizlerin tavrý ve bahaneleri. Yeisi býrakan Arap milletlerinin, Ýslâmiyetin kahraman ordusu olan Türklerle hakikî bir tesânüd ve ittifak ile el ele verip Kur’ân’ýn bayraðýný dünyanýn her tarafýnda ilân edeceklerini haber veriyor. (Hutbe-i Þamiye)

Gözardý ederek, önemsemeyerek ya da ümitsizlik içinde; mazeret her ne olursa olsun "neme lâzým, baþkasý düþünsün" demek çok yanlýþ. Zulmün durmasý ve huzur için vicdanlý Müslümanlar birlikte hareket etmeli.

Suriye’de ve Ýslam aleminin genelinde olaylar devam edecek gibi görünüyor. Tek çözüm Kur’an’ýn ruhu içerisinde birleþmek. Deccali fitneye karþý birlikte saf baðlayarak hareket edildiðinde, zorluk ve sýkýntýlar Allah’ýn dilemesiyle hep birlikte aþýlacaktýr.