Yokum artýk, rahat bir nefes al nihayet beni tanýdýðýndan beri !
Yokluðumun farkýna varýr mýsýn acaba, keþke yanýmda olsaydý der misin acaba? Benim senin için sýraladýðým keþkeler senden de benim için çýkar mý acaba ?
Yürütemedik biz, yaþatamadýk sevgiyi, sana gitmek düþtü bana beklemek. Sana kabuðuna çekilmek düþtü, bana fýrtýnalar gibi esip gürlemek ama olmadý kimselere zararým sadece kendi canýmý yaktým ara sýra da sana rastladým.
Mutluluk kýsa sürdü hüzün ise uzun. Beni az mutlu ettin çoðu zaman kalbimi kanattýn, hiçbir zaman sýrt dönemedim sana. Tükenmez bir kalemle yazmýþým seni kalbime tükenmedi sevgin bu yüzden, bir türlü silemedimde.
Yeri geldi kýzdým, kýrýldým, huysuz çocuklar gibi aðladým, baðýrdým. Ama bir seni sevmek huyumdan vazgeçemedim. Þimdi kalbimi koparýp attým da, zindanlara kapattým da, yinede seni unuturum sanma! Sen hep benim “deli isyanýmsýn” bende “baþ belan”…
Bunlar artýk son satýrlar.
Ýster ebedî vedam say, ister yine kendi kendime konuþmalarýmdan biri.
Ne yaþandýysa yaþandý, hepsi artýk geçti ve bitti. Yaþananlar unutulur hatýralar birgün silinir mi bilmem ama ömrümün koca bir yýlý, 365 günü, seninle doldu. Sevgin gece gündüz mesai yaptý yüreðimde hiç yalnýz býrakmadý beni. Unutmak için iþte tün bu günleri saatleri ömrümden geri almalarý gerekir, buda mümkün deðil iþte…
Geride býraktýðýmýz günler geliyor aklýma, beraberliklerimiz “acemi sevgimiz” ve ayrýlýklarýmýz “isyankar vedalarýmýz”. Doðum günümde bile aramamýþtýn beni ve ben o gün sabaha kadar aðlamýþtým, tek tek aþk þarkýlarý çalmýþtým ve hepsine eþlik etmiþti gözlerim. Otuz sene sonra týpký doðduðum an gibi aðlayarak merhaba demiþtim yeni hayatýma.
Þimdi üç ay sonra ise buruk bir tebessüm dudaðýmda.
Keþke bu kadar inatlaþmasaydým sensizlikle, keþke aþkýmý bile bile, göre göre bir kez daha yanaþmasaydýn kalbime…
Neyse… olanlar oldu, sitem yok artýk bugün. Bunlar sadece bir sevdanýn son sözleri ve özeti.
Hani dedin ya “o kadar þey yaptým yinede mutlumusun” diye, “evet” dedim ya bende “sen varsan ben hep mutluyum” dedimya hani, gerçekten o an dünyalar kadar mutluydum, bir seviyorum demen dünyalara bedeldi, görüyorsun ya beni mutlu etmek sadece tek kelimelikti. O gün sandým ki ben bir daha hiç ayrýlmayacaðýz. Ben sana “ben senin baþ belaným” dedim, sende “bende senin” dedin. Ben o gün sandým ki, sen gerçekten geri geldin ve bir daha hiç gitmeyeceksin. Yeniden yüreðimi bedenime dar edip gideceðini hiç tahmin edemedim…
Sen hep gittin ya, hep yanýbaþýmdaydýn ama hem çok çok uzaklardaydýk birbirimizden hem de hemen yanýbaþýmýzda. Ne kadar kopsakta birbirimizden her zaman gözlerimizin önündeydik, halde böyle olunca gönlüm asla kýyamadý sana. Hani o þarkýda diyor ya, “ seni benim kadar kimse sevemez diye” bak ne doðruymuþ meðer, þaþýyorum bazen kendime nasýl da katlandým bu kadar sevgisizliðe. Baþkasý olsa üç gün beþ gün beklerdi ama benim kalbim bir türlü vazgeçemedi çünkü o gerçekten sevmiþti… benden sonrada sevenin olur elbet ama sanmýyorum ki benim kadar sevebilsinler. Sevmek kolay zor olan sadakat.
Ýlk kez þimdi ayrýlýðýmýza kopukluk girecek. Sen gittin ama ayný þehirdesin halâ, bu kez ilk defa giden ben olacaðým ve yalnýzlýðýmý da alýp baþka bir þehre gideceðim. Bilmiyorum sevgin beni orda bir baþýma mý býrakacak yoksa kalbime azýk mý olacak.
Sen daha yanýbaþýndayken, gözünün önündeyken unuttun beni. Þimdi uzaklara gidince gönlüne bir sýzý düþer mi, adým diline düþer mi, hayalim gözüne düþer mi bilmiyorum. Ve bilmiyorum dilinden bir kere olsun keþke çýkar mý?
Çok þey istemedim senden bir tek sevgindi isteðim ama þimdi son bir isteðim var, o iki küçük kol düðmesi varya, hani bizim gibi ayrý kolda, bizim gibi ayrý yolsa olan, o koldüðmelerini bari ayný kola iliþtir biz kavuþamadýk bari onlar kavuþsun. Giymeyiver bir gömleyini de yeterki ayný kolunda o iki düðme dursun ebediyyen. Ve oldu olacak son kez hayali dansýmýzý yapalým, kapa gözlerini ve þarkýyý baþlat, bir yetmez en az üç kez þarkýyý baþa almak gerek…
Seni öne yazmýþtým yürek atamasýnda, güzeldikte iki deli. Ne olduysa oldu aramýz bozuldu. Hasret rüzgarlarý çok erken esti, ayrýldýk sevgilim doymadým sana. Sen gönlünü bana çok gördün amma al bu gönlüm naçar gönlüm, deli gönlüm sana hediyem olsun, yaðmur da aðladý ikimiz için. Ve ben aþk dilencisi de oldum da sayende. Galiba biz bu aþký en çok þarkýlarda yaþadýk. Aslýna bakarsan çoktan unuturdum ben seni çoktan da ahh bu þarkýlarýn gözü kör olsun iþte.
Çenem düþtü yine, açýlýnca susmuyor biliyorsun. Önce þu gözlerimi bir sileyim sonrada müsadeni istiyeyim…
Tamamdýr, zoraki gülümsememi taktým suratýma, gözümede toz kaçtý zaten o yüzden sulandý, artýk veda zamaný !...
Ömrümün bir koca yýlý hatta birazda fazlasý, mutluluðum mutsuzluðum herþey güzeldi seninle. Sevdiðime piþman asla olmayacaðým. Ben bu sevgiyi alnýmýn akýyla, yüreðimin en saf yeriyle yaþadým. Sevmek sevilmek güzeldi bende karþý koymak istemedim aþka ve sevdim. Bu sevgi herþeye deðerdi…
Þimdi yine sorsan þimdi yine mutluyum derim, þimdi yine gelsen þimdi yine severim…
Ne kadar gitsende, ne kadar terketsen de bil ki, gidemediðin tek yer benim yüreðim. Ne kadar sussan da bu suskunluk seni seviyorum diyor. Ve bu ayrýlýk mecburiyet kokuyor…
Ýtirazým yok artýk demekki böyle mutlu olacaksýn, anlayamasam da senin bahanelerini, bana ters gelsede mazeretlerin, dediðin olsun deli isyaným.
Hep mutlu ol…