Buruk bir halin lahzasýndayým
Suskun ve sakin köþeler sessizce cezbediyor
Hicraným dinmiyor, hüzün zerkediyor
Þehrine malik olmadýðým her ne varsa önüme çýkýyor
Esrar perdesi hiç çözülmüyor, hangi saiklerse alalanmayý biliyor


Bu hazan yine kalbim kýrýk
Sararmýþ yapraklar nazar ediyor, mahzunluk veriyor
Umutlar güne hasret demek ki hala vaktini bekliyor
Hasret dinmiyor, heves külleniyor, þevk artýk çekip gidiyor
Fersiz gözler sessizleþiyor, takatsiz dizler ah u figan ederek direniyor


Gönül boþ, gözlerim yaþlý
Hýçkýrýklarým duyulmaz oldu, vicdanlar mý karardý
Artýk geriye renksiz bir halin libasý kaldý, bir ömür hýrpaladý
Yazacak kalem kalmadý, nutkumun durmasýna ramak kaldý
Gözyaþlarý vicdaným için maðfiret saðanaðýydý,sahibim baþkaydý


Yeter artýk bu hasret uzamasýn
Kalan nefesim feryadýma bel baðlamasýn, sabrýmý taþýrmasýn
Kuytu köþem hiç aydýnlanmasýn, karanlýk kabrim olsun,aðarmasýn
Lal olan halim yarin kalbinde okunsun, ruhunda ki aþk bahtým olsun
Yazdýðým figanlar günyüzüne çýksýn, ibrete ram olup acýlar yaþatmasýn


Seven, sevdiðine kavuþsun
Ruhundan nükseden feryadý umutlarýnda ki aþk olsun
Hak ve hakikatin deryasýnda kalpleri sürura kavuþup, coþsun
Hüzün hiç burkmasýn, hicran ded-i gam olup gözlerini yaþartmasýn
Gülün lahzasýnda ki tebessüme kavuþsun, gönül kapýlarý þevkle açýlsýn


Bir lokma ekmek için bakýnmasýn
Kararan gözlerini umutsuzluðun iklimine teslim etmesin
Ýrade ve azmi, akýl ve idraki en faziletli bir ahkam olarak bilsin
Ýmanýný taklite teslim ederek göçmesin, tahkik ile aþkýn vecdine eriþsin
Ýlimsiz amel etmesin, kati emirleri asla heveslerine kurban eyletmesin


Bilmek, anlamak deðildir
Anlamak idrakine malik olmak adýna bir sebepte deðildir
Halin demine eriþmek, edebin her halinde tevazuu ile refakat etmek meþktir
Aþk, halin demidir,ruhun ve kalbin inþirah halidir, ihlas adýna vazgeçilmezidir
Nefsin esirliðinden azat halidir, aklýn ve idrakin iradey-i vuslat için gerekçesidir



Mustafa CÝLASUN