Aþk bazen yüksek yastýklarda uyumayý gerektiriyor.. Uyumak bahane diyebilirim ben buna. Sevdiðin bir þarký çalar ve sen o sýrada bir þeyler karalamaya karar verirsin. Rüzgar öyle þiddetli eser ki o sýralar, sevdiðinin soluðu boynunun bütün kemiklerini kýrar. Sabah olur, gün aydýnlanýr. Ama sen hala bir geceye içlenmiþ gibi durursun yataðýn içinde.

Yüzünden sýyrýlmýþ küçücük deri parçasýyla bir adam yaratabiliyorsa kadýn. Ýþte tanrý da böyle bir þey diyebilirim ben buna..
Bir aðaç yapraklarýný ne kadar zor kazanýyorsa o kadar kolay döküyor. Ýþte aþk denen ‘þey’ de böyle. Aþk bazen kaybetmeyi gerektiriyor.
Gözünüzden akan her yaþa destekçi arýyorsanýz ya yaðmur altýna koþun yada gidin bir duþun altýnda sabaha kadar þarkýlar söyleyin..Bilmediðiniz dillerde söylediðiniz her þarký sizi aþýktan çok deli yapar ve kimse anlamaz içinizin dýþa vurduðu dalganýn büyüklüðünü..
Bunu kendimden biliyorum diyemem belki ama aþk bunu gerektiriyor..

Bir el ne demek? Tanýmadýðýn bir el ? Sadece tutmaya yarayan bir organ sanýyoruz. Ama bir dokunuþuyla dünyayý yerle bir eden bir organ olduðunu kim yalanlayabilir. Düþünsenize; hayal ettiðiniz bir insan sizi tutmuyor size sadece dokunuyor.. Ýçinizin bütün otobüsleri (artýk içinizde ne tür bir araç saklýyorsanýz) dönüþsüz bir bilet almýþ ona doðru kalkmýyorsa yüzüme tükürün..

Bir bardak sýcak çayý bir duble rakýya deðiþiyorsa bir kadýn. Aþk iþte bazen buradan baþlýyor..