Unutarak git; unuta unuta
birden unutulmaz
ama birden gidilir her kutsal tutuþmadan
ve ölmek için en iyi zaman,
ýslak bir sevi boþluguna sabitleyip bakýþlarýný
bir otel izbesinde
esmer ve sürgün ve magrur ve hazan bir bakýþla
bir þehrin tüm kadýnlarýný bakýþlarýna sürgün ettiðin zamandýr

nevrotik bir seviþme aný kadar histerik
ve bir sigara
ve bir dudak
ve bir devrilmiþlik kadar yanýk ve þaþkýnca
unut
beni sevdiðini unuttugun garlarýn vehametini...

ve hiçbir telaþla yoksunma
ve öykünme hiçbir üçüncü sayfanýn
hiçbir ölü(M) güzeline
çünkü;
ölüm her haliyle en çok hülyalý yanýma yakýþýr
ki sekerat anlarým hala bir eylülden kalma
son nefesine zani feci bir ýslaklýktýr

unutamamaya dair tüm sözcükleri unut
ruhumun arkasýndaki ''bela'' gibi.
eski bir ''elestu'' tutulmasý

hiçbir ihbara itibar etme
' metalik bir ses yoðunluðudur ' de,
geç ömrümden.
yaðmuru ve geceyi ve beni bahane ederek
aðla
birden dursun yaðmur
ve
' hiçbir yaðmur bir intihara bahane olacak
kadar deðil henüz '
desin ve ölsün hiçbiryerinden sürgün olduðu anlaþýlmayan bir kadýn
( gözündeki sürmeden bile )

gece ve yaðmur hala ve hep korkutsun
çocukluðunu özlemeye bahane eden
ve her yaðmurda
yýkýlsýn her çocuðun bitirmek üzere olduðu
ve üzerinde bir kadýnýn silik parmak izleri olan
kumdan kaleleri...

Hasan Tan