Çöllerden devþirdiðin tüm sözler,
Aslýna döner
Kum gibi daðýlabilirdi aðzýnda.
Kendi ellerinle koparýr dilini
Özgürlük çýðlýðýnda sustururdun düþünceleri.
Ama yazý bu; mümkün deðil
Çekip almazsýn ölümü,
Ýmlerin gölgesinden.
Satýrlarýn kurban ettiði, hep
O ilk çocuk deðil misin sen?

Bizi bir hiç uðruna harcýyor
Zaman ki; bütün
Parçalarýn ölmesidir topyekûn.

Susmaz tarihi
Kavgasý bitmez,
Kaçýþýn hazzýna düþkün düþüncenin.
Gardiyaný sen, tutsaðý sen
Ve sýlasý zincirlerinken
Susmuyorsa, dilin
Evin deðildir senin.
Sus!