Sinsidir tüm þer düzenler
Ýnsaný kalbinden eden, ruhundan vazgeçiren bedbinlikler
Umutsuz koyan, acziyete salan, takkikten uzaklaþtýran ve yýldýran nefisler
Ýradem için zafiyet zerkeden, imanýma göz diken, mukaddasýma saldýran nefesler


Ýnsan ac, susuz yaþamaz
Yaþasa bile umut adýna kalbinde þevk bulamaz, aðlamaz
Ne kadar zincire vurulmuþsa farkýna varýp, aþkýn sadrýyla kurtulamaz
Ýdrakinde yaþamadýkça, imanýn tadýna varamaz, ruh ve kalbin halinden anlamaz


Konuþmak için konuþanlar
Bir hesabýn laszasýnda ki tahkiki hiçe sayanlar, yanmaz
Her cefayý dert sanýr, tekebbür etmeyi marifet diye tanýr, aklý ve izaný anlamaz
Varlýk adýna neye sahipse,hesapsýzlýk içinde boðulan habersiz sanýksa, aklanamaz


Nefsin tadmini bitmez
Kalbin ve ruhun takat getiremez, ömrün kifayet etmez
Dizlerin tutmasa, gözlerin kararsa, aklýn almasada harap etmekten vazgeçmez
Aþk iman için furkandýr,tensellik adýna hicrandýr, akýl niye vardýr, hakikatýn aþktýr


Hiç bilmeden yaþanmaz
Talim edilmeyen bir ilim idrakin için gerekçe olamaz
Ruhunun ve kalbinin suskun hali, izanýn için niye anlaþýlmaz, farký anlaþýlmaz
Ruhundan ve kalbinden vazgeçen canýn, hak rýzasý için nur olaný, nar niye yakmaz


Zikretmek kalbin þiarýdýr
Fikretmek için azim ve merak ilmin tahsili için þarttýr
Nitelik neden aranandýr, vasýfsýzlýk ne müthiç hicrandýr, düþünmek sanadýr
Aç iken nasýl yiyorsan, susuzken, suya kanýyorsan, kalbin, ruhun iman adýna ardýr


Nefsini hakir görmeden
Her insanýn zafiyeti olabileceðini akledip düþenmeden
Ýnsanlarla münasebetini emr-i bil maðruf, nehy-i anýl münker adýna hasretmezsen
Ne kadar tefekkür etsen, tesbihatýný çekip zikretsen ve uzlete çekilmeyi huþu bilsen


Gönül kapýn kapalýdýr
Kurak bir sahradýr o kalbin, umutlarýn riya için zandýr
Takiyen için tuzaðýndýr, varlýðýn adýna kurnazlýðýndýr, þeytan adýna bir kazançtýr
Mümin ki ferasetiyle ardýr,vicdanýyla farktýr, aþkýyla cehdi için vazgeçen furkandýr



Mustafa CÝLASUN