Kuþatmýþsa dilimi þayet bir hezeyan
Hale tesir etmez, asla idraksiz kalan
Sen oyalan mühlet içinde anlamayan
Anlamadan nefes alan aþký solumayan


Dert ki tenin dirliðinde bir nihayettir
Derbeder olan ancak hali bilmeyendir
Kalbin sahibi kimdir hissetmeyen bilir
Hezeyanlar içinde o kendiyle konuþur


Ah Rabbim verensin, sen bahþedensin
Rahmetin için verdiðin süreyi beklersin
Sen en güzel yârsin ölümü halk edensin
Ýnsaný bilen ona en güzel þeref verensin


Düþünmeli bir insan, lekeleri karþýsýnda
Bitmeyen nefeslerin azameti konusunda
Var olan hukukun muhafazasý hususunda
Hükmün sahibinin hoþ görüsü noktasýnda


Anlamalý o insan hep baðýrýp çaðýrmamalý
Hata karþýsýnda, maðdura mühlet tanýmalý
Hemen kararmamalý, muvazeneyi anlamalý
Ýnsan olduðu için onu bahþedeni hatýrlamalý


Ne can ve nede kan insan içindir her zaman
Ýnsansýz arzý cihan ne kadar anlamlaþýr biran
Akledense bir insan ruhuyla o kalbini anlayan
Saðlýk içinde hamd ile kulluðun gereðini yapan




Mustafa CÝLASUN