Kurtlarýn oynaþtýðý uluk bir inciri umursamadan kim yer?
Her gün yüzlerce insan bu inciri tatmak zorunda kalýyoruz. Výngýr výngýr kývrýlan kurtlara inat hayatý yaþamak zorunda kalan bir yýðýn insan.
Hesapsýz yaþamaya kalktýðýn bu yolda uðruna deðmeyecek insanlara sürtünerek zedeliyoruz yüreðimizi. Kýsýr döngülerde kimimiz uysallýðý, kimimiz masumluðu kaybediyoruz. Ne için olduðu belli olmayan süreçlerle. Korunaklý olanlarýmýz þanslý olanlardýr. Karýþan, yoklanan engellerde asýlý kalanlar ve insanlarý küçümseyenler bu korunmanýn neresindeler bilmiyorum. Ýyilik iyiliði çekse de sinsi fikirliler iyiliðinize bile bir kulp takmaktan geri kalmýyorlar. Ýncirine eklenen bir kurt daha… Kurt sayýsý arttýkça uluk koku çoðalýyor zihninizde.
Kaçmak istersiniz her þeyden. Alýp baþýmý gitsem doðmamýþ maviliklere, diye mýrýldanýrsýnýz. Labirentler koridorlara açýlýr ve kendinizi aydýnlýk yerine sote bir holde bulursunuz. Kimsesizsinizdir ve kývrýlan larvalar acýnýzý arttýrmak için yarýþýrlar. Ilgýt bir ses duyarsýnýz. Derinden gelen bir türkünün mýrýldanmalarý kulaðýnýza dolar. Hüzün kolunuza girmiþtir. Duvar dibine çöküp izin verirsiniz hiçliðe. Hiçlik karýþýr kanýnýza ve diþlersiniz kurtlu inciri. Sorulardan sorular doðar. Uluk bir inciri kim yer?