Allah’a gönülden baðlanmak; her durumda Allah’a karþý içinde saygý dolu bir korku taþýmak, O’na iman etme ve sadakatle baðlý olma konusunda kararlý olmaktýr. Atýlan her adýmý Allah’ýn hoþnut olup olmayacaðýný düþünerek atmak ve sýnýrlarýný aþmaktan titizlikle kaçýnmaktýr. Rabb’ine bu þekilde baðlanan insan O’na kulluk ve ibadette de içtendir, samimidir. Dolayýsýyla da, ’Rablerine kalpleri tatmin bulmuþ olarak baðlanan kimseler’ (Hud Suresi, 23) arasýndadýr.


Kuran’da samimi imanýn önemli bir koþulu, "’Gönülden katýksýz baðlýlar’ olarak, O’na yönelin ve O’ndan korkup-sakýnýn, dosdoðru namazý kýlýn ve müþriklerden olmayýn." (Rum Suresi, 31) ayetiyle haber verilir. Mümin yalnýzca Allah’a yönelip, O’ndan korkup sakýnacak ve ayetteki "… Bana ’gönülden-katýksýz olarak yönelenin’ yoluna tabi ol. Sonra dönüþünüz yalnýzca Bana’dýr... (Lokman Suresi, 15) ifadesinden de anlaþýldýðý üzere, yalnýzca Allah’ýn dosdoðru yolunda olanlarýn doðrularýna tabi olacaktýr.


Rabb’imiz, müminlerin Kendisine gönülden boyun eðerek kulluk etmelerini buyurur. Tüm iman edenler samimiyete ve teslimiyete çaðrýlýrlar. Kuran’da “…göklerde ve yerde her ne varsa -istese de, istemese de- O’na teslim olmuþtur ve O’na döndürülmektedirler.” (Al-i Ýmran Suresi,83) ayetiyle evrenin yaratýlýþýnda, göklerin, yerin, daðlarýn ve canlý varlýklarýn da Allah’a boyun eðdikleri haber verilir. Ýman, itaat ve teslimiyet, gereði gibi kulluk etmenin ana iskeletidir. Bir baþka Kur’an ayetinde Rabb’imiz, Kendisine itaat eden ve hoþnutluðunu gözeterek güzel iþler yapan insanlara ise ecirlerini iki kat vereceðini þu þekilde müjdeler:


Ama sizden kim Allah’a ve Resûlü’ne gönülden - itaat eder ve salih bir amelde bulunursa, ona ecrini iki kat veririz. Ve biz ona üstün bir rýzýk da hazýrlamýþýzdýr. (Ahzab Suresi, 31)


Yüce Allah’ýn tüm insanlýða uyarma, korkutma ve müjde verme amacýyla gönderdiði elçilerinde de müminler için çok güzel örnekler vardýr. Bu kutlu elçiler, Allah’a içten itaat eden, gönülden O’na yönelen ve asla þirk koþmayan kullardýr.


"Gerçek þu ki, Ýbrahim (tek baþýna) bir ümmetti; Allah’a gönülden yönelip itaat eden bir muvahhiddi ve o müþriklerden deðildi." (Nahl Suresi, 120)


Kur’an ahlakýný yaþayan müminler, Allah’a derin bir saygýyla iman ve itaat ederler. Allah’ýn kudretini gereði gibi takdir etmiþlerdir ve O’nun makamýndan, gazabýndan korkarlar. Hiçbir dünyevi çýkar Rabb’imizin hoþnutluðunu, rahmetini ve sonsuz ödül yurdu olan cennetini kazanmaktan önemli deðildir. Hiçbir ticaret bu denli kazanç getirmez:


(Öyle) Adamlar ki, ne ticaret, ne alýþ-veriþ onlarý Allah’ý zikretmekten, dosdoðru namazý kýlmaktan ve zekatý vermekten ’tutkuya kaptýrýp alýkoymaz’; onlar, kalplerin ve gözlerin inkýlaba uðrayacaðý (dehþetten allak bullak olacaðý) günden korkarlar. (Nur Suresi, 37)


Müminler, her durumda samimi olmaya ve salih amellerde bulunmaya gayret ederler. Bu içten çabayla Allah’a yöneldiklerinde, “Rabbiniz, sizin içinizdekini daha iyi bilir. Eðer siz salih olursanýz, þüphesiz O da, (kendisine) yönelip dönenleri baðýþlayýcýdýr. “(Ýsra Suresi, 25) ayetiyle bildirildiði üzere –Allah’ýn dilemesiyle- baðýþlanacaklardýr.


Çünkü onlar ‘kimsenin hiç kimse adýna bir þey ödemeyeceði ve kimseden bir yardým görülmeyeceði günden’ korkar, “Azab size gelip çatmadan evvel, Rabbinize yönelip-dönün ve O’na teslim olun. Sonra size yardým edilmez. (Zümer Suresi, 54) uyarýsýný göz ardý etmezler.


Samimi müminlerin dünyaya yönelik bir tutkularý yoktur. Tek amaçlarý Allah’ý razý etmektir ve O’nu hoþnut edebilmek için sürekli olarak hayýrlarda yarýþýrlar. Bilirler ki, samimiyetle O’na yöneldiklerinde hidayet lütfeden Allah kendilerini doðru yola iletecektir. (Þura Suresi, 13)


Dünyevi herþeyden uzaklaþarak, yalnýzca Allah’a yönelen müminler, kaderlerinde meydana gelen olaylardan ders çýkarýr, yaþadýklarý olaylardaki hikmet ve hayýrlarý görerek Rabb’lerine teslim olurlar. Allah’tan saygýyla korkan, her koþulda O’nun sýnýrlarýný koruyan ve O’na boyun eðen samimi kullar için, ahirette sonsuza dek sürecek olan þölen ise uzakta deðildir:


Cennet de, muttakiler için, uzakta deðildir, (o gün) yakýnlaþtýrýlmýþtýr.
Bu, size vadolunandýr; (gönülden Allah’a) yönelip-dönen (Ýslam’ýn hükümlerini) koruyan,
Görmediði halde Rahman’a karþý ’içi titreyerek korku duyan’ ve ’içten Allah’a yönelmiþ’ bir kalb ile gelen içindir.
"Ona ’esenlik ve barýþ (selam)la’ girin. Bu, ebedilik günüdür." (Kaf Suresi, 31-32-33- 34)