mavi mavi aðlayan gülüþümde     
kehribar sarýsý bir mevsim gezinir,     
Yakub’un hasreti gibi     
rüzgara verdim avuçlarýma düþen
yanýk mevsimleri     
þahikalarda dolanan     
yalan güneþlere kanmýþ     
kelebekler gibi,     
kelimelerin kanatlandýðý     
bir mevsimde duydum hasretini!
sýlasýz kaldýðým
kehkeþanlarýn gölgesi altýnda
her gün biraz daha biterken
kýzýl güllerin sabahýnda seyrettim seni,

kara bir ihrama bürünmüþ     
yüzü masum kokusu gül,     
sen hep böylesin     
biraz ateþ biraz kül,     
dualarýný kucakladýlar     
Yesrib’li yanýk tenli     
masum çocuklar,     
insan kalbinin zembereði          
seninle kuruldu
namus-u ekber
kanatlarýnda getirdi                    
dudaklarýnýn inciden kelimelerini
geliþinle bir þehr-i ayin yaþadý kainat,

zýrhlý ordularý býrakýp
kýzgýn çöl ortasýnda
sadaðýmda beklettiðim öfkeleri
atýp deryalara
geldim!
kaf daðý denen yamacýna,
hilalinle maveradan     
yýldýzlar yaðdý sönük gecelerime,
seni sevdikçe kendime geldim
kendimi bildikçe seni sevdim,
gözyaþýmda çýrpýnan sevinçlerimi
dualarýn diriltti,
elinden ab-ý hayat içtiðim
sidret-ül müntehada
Ferit makamýnda sultaným benim.


EbrU OluR.