Kimse çocuk kalamýyor iþte.. hep keþkelerin duvarlarýna çarpýyor geçmiþteki o masum saf ve tertemiz günler. Düzenin, sistemin o kara lekesi ellerimize yapýþmadýðý yýllarýn temizliðini saklýyor hala yürekler hatýralara dalýnca usulca. Kimi zaman gözlerimiz nemleniyor kimi zamansa sesimiz titriyor anlaþýlmazcasýna yada yüreðimiz sanki yerinden çýkýverecekmiþ gibi oluyor öyle çocuksu bir heyecanla. Nerede olduðumuzu ne olduðumuzu neler yaþadýðýmýza aldýrmadan öylece dizlerimizin tozunu silip koþuyoruz dostlarýmýza arkadaþlarýmýza. Sanki “ Hadi takýmý kurduk bir eksiðimiz var” dercesine çaðýrýyoruz arkadaþlarýmýzý yüreklice belki bir sigara paketini bir öðleden sonra hangi bahçe arasýnda bitirmenin telaþý sarýyor o anda yüreklerimizi.
     Taze bir neþe sarýyor yürekleri tap taze ve sanki okulun açýlmasýný beklercesine bekleniyor o buluþma. Ve sanki siyah ve mavi önlükler yeniden sandýklardan çýkýyor. Siyah küçük ayakkabýlar kapýnýn giriþindeki yerlerini alýyor heyecanla. Belki üzerimize olmayacak o mavi önlükler o siyah ayakkabýlar ama yüreklerimize giydirip geleceðiz öylece çocukça, öylece çýkarsýz ve masum. Gözlerimiz ýþýl ýþýl olacak, o sistemin omuzlarýmýza yüklediði aðýr var olma yükünü borcu, derdi, tasayý hiçe sayacaðýz beklide. Yýllardýr unutulan o çocukluðu yaþayacaðýz yeniden ve sadece saatlere sýðdýrarak. Tükenmesin isteyeceðiz eminim o zamanýn yavaþ yavaþ aksýn isteyeceðiz geçmesin dediðimizde olacak beklide. Kahkahalar, tebessümler havada uçuþurken gözümüz saatte olacak yeniden var ettiðimiz o masumluðu elden kaçýrmamak adýna.
     “Biz büyüdük ve kirlendi dünya “ diyeceðiz beklide hep birlikte… belki bir arkadaþ o geçmiþten kalan bir tebessümü yeniden canlandýrarak “kara sevda kara sevda dedikleri daha ne olabilir ki” diyecek hiç kimsenin bilmediði bir tonda... ve bir anda kýsacýk bir zamanda yaþanýlacak o geride kalan yýllar… Hani teneffüs zili çalarda sýnýfýn kapýsýna akýn ederdik ya delice yada ne bileyim o beþ on dakikalýk zamanda takým kurarda top oynardýk yada önümüze gelene çarpardýk ya cýrtlak seslerimizle ve yine bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjiyle sýnýflara dolar ayný enerjiyle sesimizi tüm koridor dinlerdi ya sanýrým yine öyle olacak. Sýnýf baþkaný olmayacak adýmýzý çok konuþuyoruz diye tahtaya yazan ve öðretmen gelirken arkadaþlarýna kýyamayýp bir çýrpýda tüm listeyi silen. Ne bileyim en güzeli de yazýlý yoklama yada sözlü yoklama olmayacaðýz ha ne dersiniz?
     Sadece kýsa bir çay molasýnda o siyah önlüðü tekrar giymeni heyecanýyla yürekten dökülen kelimelerin paylaþýlmasýydý beklide bu yaþama dair. Evet toplanýyoruz.. Kalbimize geçmiþten gelen kýrgýnlýklarý taþýyarak belki ama bu sefer býrakalým tüm kýrgýnlýklarý tüm acýlarý tüm yaþanmamasý gereken yaþanmýþlýklarý. Sanki yaþanmamýþçasýna ve sanki o günleri soluyarak yine delice koþalým bitmeyen tükenmeyen enerjimizle. Birlikte olmaya ve birlik olmaya…. Çocuk kalamadýk ama bir gün bile olsa o çocukluðu yeniden yaþamaya koþalým ha ne dersiniz?

www.hamzaekiz.com