Etrafýnýza bir bakýn, saymakla bitirilemeyecek güzelliklerle dolu olduðunu görürsünüz. Ancak insanlarýn çoðu bu güzelliklerin farkýna bile varamaz. Ruhu açan güzellikleri, yaþadýklarý dertler ve sýkýntýlarýn aðýrlýðý yüzünden göremez durumdadýrlar. Onlara göre yaþam "kavga" verilmeden sürdürülemeyen "sarp bir yokuþ"tur. Ortam bir "mücadele ortamýdýr", "ekmek aslanýn aðzýndadýr". Hayat onlarý "yormuþ"tur, "harcamýþ"týr; bu nedenle hiçbir þeyden zevk alamadýklarýný söylerler. Bezgin, býkkýn, her zaman yorgun ve asabidirler. Dahasý yaþamanýn artýk bir anlamý kalmadýðýný söyleyerek ölümü isteyen hatta intihar etmeye kalkýþan insanlar bile vardýr.


Kuþkusuz dünya hayatý eksikliklerle, insan da acizliklerle doludur. Var olan eksiklik ve acizliklerin çözümü sürekli mücadele içinde "yaþam kavgasý" vermek deðildir. Allah, bu özel ve hikmetle yaratýþýnýn çözümünü de Kur’an’da haber verir: iman etmek. "Erkek olsun, kadýn olsun, bir mümin olarak kim salih bir amelde bulunursa, hiç þüphesiz Biz onu güzel bir hayatla yaþatýrýz ve onlarýn karþýlýðýný, yaptýklarýnýn en güzeliyle muhakkak veririz." (Nahl Suresi, 97) buyurur Allah ve iman eden kullarý için dünyada da güzel bir hayatý müjdeler.


Dünya her ne kadar eksikliklerle birlikte yaratýlmýþ bir imtihan mekaný olsa da, sayýlamayacak kadar çok fazla nimetle doludur. Ýman eden insan, Allah sevgisiyle baktýðý ve her þeyde Allah’ýn tecellilerini gördüðü için tümünden zevk alýr ve derin sevgiyi çok þiddetli yaþayabilir. Örneðin bir çocuða baktýðýnda, onu Allah’ýn nuru olarak görür. Ondan derin bir zevk alýr, hoþnutluk duyar. Kalbinde þefkat, merhamet ve koruma hisleri oluþur. Her hücresi sevgiye göre programlanmýþ olan insanýn gözü farklý bakar, dinlediði müzikten ayrý bir haz alýr. Ona bu sevgiyi veren, baðýþý çok olan, karþýlýksýz armaðan eden Allah’týr. Gerçekte dünya hayatýnýn maddi ve manevi lezzetleri bitmek tükenmek bilmez. Ýnsan her ortamda haz alacaðý bir güzellik, bir nimet görebilir.


Allah, kuþkusuz Kendisi’ni en çok seven ve Kendisi’ne en yakýn olan kuluna nimetlerin güzelliðini ve hazzý tattýrýr. Allah’tan gaflette yaþamak, kiþiye her zaman sýkýntý ve yýkým getirir; nimetler belaya dönüþür. Bu kiþilerin görüp tadabildikleri güzelliklerin pek azýndan aldýklarý haz da ruhlarýndaki inkarýn karanlýðýnda yok olur. Yaþamlarýnýn bundan sonrasý da pek farklý olmaz. Allah’tan uzak yaþamanýn getireceði ruh hali býkkýnlýk, sýkýntý, boþluk, korku, kuþku, gerginlik, karamsarlýktýr. Ellerindeki güzelliklerin hazzýný tükettikçe kendileri de tükenirler. Allah aþkýný yitirmiþ kiþinin içinde korkunç bir boþluk oluþur ve bu durum, adeta ahiretten önce dünyada yaþadýðý cehennem azabýnýn benzeridir. Zaten yaþadýðý azap dünya hayatýnda bitmeyecek, Allah’ýn dilemesiyle sonsuz olacaktýr.



"Ýnkar edenler ateþe sunulacaklarý gün, (onlara þöyle denir:) ’Siz dünya hayatýnýzda bütün güzellikleriniz ve zevklerinizi tüketip-yok ettiniz, onlarla yaþayýp-zevk sürdünüz. Ýþte yeryüzünde haksýz yere büyüklenmeniz (istikbarýnýz) ve fasýklýkta bulunmanýzdan dolayý, bugün alçaltýcý bir azap ile cezalandýrýlacaksýnýz." (Ahkaf Suresi, 20) ayetiyle haber verildiði üzere, onlar ahirette de zevklerden yoksun olacaklardýr.


Bu durum ve ahirette alýnacak karþýlýðý kuþkusuz hiç kimse istemez. Ýnsan ruhu güzelliklere karþý bir duyarlýlýkla yaratýlmýþtýr ve her insan hem dünyada hem ahirette en güzel olana sahip olmak ister. Ýnsanýn imaný ve imaný vesilesiyle kazandýðý akýl, bu estetik anlayýþýnýn açýða çýkmasý ile doðrudan iliþkilidir. Ýmanýnýn olgunlaþmasý ve cennete duyduðu özlem, kiþinin Allah’ýn benzersiz sanatýyla yarattýðý güzelliklerden alacaðý zevki de artýracaktýr.


Buna kavuþmanýn yolu gerçekte hiç de zor deðildir. Gönülden Allah’a yöneldiðinde, samimi dua ettiðinde Rabb’i kulunun duasýna icabet eder. Ýmaný yaþayan ve Rabb’ine teslim olan insan, hem dünya hayatýnda hem sonsuz ahirette nimet ve güzelliklerin lezzetini tadar.