Aslan çok hastalanmýþ,
Maðradan çýkamamýþ.
Bütün hayvanlar gelmiþ,
Ona saðlýk dilemiþ.
Tilki hiç görünmemiþ,
Kurt bunu fýrsat bilmiþ.
Yaklaþarak aslana,
Þöyle söylemiþ ona:
— Kralým tüm hayvanlar,
Bakýnýz buradalar.
Tilkiyi göremedik,
Yerini bilemedik.
Zaten hep böyle eder,
Bilmeyiz nere gider!..

Kral o an kükremiþ,
Tüm hayvanlar titremiþ:
— Çabuk densizi bulun,
Tüm tüylerini yolun!
Alýp gelin yanýma,
Tak eyledi canýma…

Kurnaz kapýdan girmiþ,
Söyleneni iþitmiþ.
Bozuntuya vermemiþ,
Sanki hiç habersizmiþ.
Aslan onu görünce,
Baðýrmýþ hiddetlice:
— Nerelerdesin densiz,
Yakýna gel edepsiz!..
Ölsem sevineceksin,
Zevkten gebereceksin!

Tilki demiþ: — Efendim,
Daðý, ormaný gezdim.
Doktor doktor dolaþtým,
Size çare aradým.
Görüyorum bendeler,
Gelmiþ sizi beklerler.
Hangisi olur çare?
Kaç kapýya, kaç yere
Bir sorunuz gitmiþler,
Ne çare öðrenmiþler?..

Aslan demiþ: — Gel þöyle,
Çare ne imiþ söyle.

Bulur da fýrsatýný,
Býrakýr mý ardýný!
Kýs kýs gülüp içinden,
Gayet emin kendinden:
— Doktor der ki kralým,
Bir kurt postu bulalým.
Sultaný ona sarýn,
Hastalýktan kurtarýn…

Aslan demiþ: — Durmayýn,
Tez kurdu yakalayýn!
Derisini yüzünüz,
Üzerime örtünüz.

Ahmet KARAASLAN