SENÝ SEVMEK I

Alper SEÇÝLÝR


(ön deyiþ yahut acýya tutkun adamýn ayraç içine esir ediliþi)

Sýcak bir dokunuþa muhtaç adamýn
yüreðine dokunana son þiirdir,
belki de seni sevmek.

Seni sevmek, avuntulara aldanmak;
mavi-beyaz kaðýtlardan
kuþ kanadý yapýp uçuramamak,
o kanatsýz kuþun hüznünü anlayamamaktýr.
Çýrpýnmaktýr o kâðýt kanatlarla
bir deli yalnýzlýkta,
ýssýz kalmaktýr bütün kalabalýðýnda.
…
Þairin kulaðýma fýsýldadýðý gibi
düþmektir mumdan kayýklarla ateþ denizine
o denizin kor çiçeklerine tutkun
altýn ayaklý, koþarken saðrýsýnda güneþ parýldatan,
nallarý kývýlcýmlý atýn
asil yelelerine dokunmaktýr,
seni sevmek.
…

Hüznünü tek baþýna yaþamana izin vermeyip
o hüzünde gerekirse boðulmayý teklif etmektir.
Aslýnda seninle birlikte o hüzne âþýk olmayý
bilmektir seni sevmek.

Bir çayýr kuþunun, ispinozun
kýrmýzý – beyaz ayaklarýnda ýþýldayan
günaha batmamýþlýðý altýnda ezilmektir.

Uçmayý yeni öðrenmiþ bir kuþun
kanatlarýný bilinçsizce çýrpmasý kadar
masum bir bekleyiþe tutulmaktýr;
ardýný, önünü görmeden.

…

Bir kapý önünde,
elindeki umutlarýný çaresizliðe dönüþtürüp
acýya boyun eðmektir ki
eðmemiþken hiçbir karanlýða o boynu.

Bir kararsýzlýk hücresinde,
en kötü kararýn korkusuna
direnmektir seni sevmek.
…
Bir sondur belki de baþý bilinmeyen,
bilinmeyecek bir son.

Ara yerde kalmak kadar acýtan
bir baðýmlýlýktýr,
acýya tutkun adamýn baðrýnda
seni sevmek.
…
Üç harfli, beþ sesli
iki sözcüðün esaretiyle anlatýlamaz
bu; sürgünde ayaðý prangalý
suçsuz mahkûmun
memleket özlemi gibidir,
seni sevmek.
(11. 02. 2011)