Yüreðimden kumlar dökülür Leyla'nýn yoluna. Leyla yine de anlamaz beni. Bir çöl sýcaklýðý altýnda yaksýn beni, tenim pul pul olsun ve aþkýn rüzgarýyla savursun beni isterim. Oysa Leyla bensizdir de ayak tabanlarýna batan bir taþ kadar bile deðilim onun yolunda. Ufak bir acý bile yaþatamam ona. Ne geldiðiyimdir ne gittiðiyimdir. Leylanýn düþüncesinde yokum, yüreðinde ise hiç yokum. Onun varlýðý þiire susamýþ bir þairin kalemi gibidir bana. Onun varlýðý içimdeki boþluða dolan serin sular gibidir. Ah Leyla senin için çöle düþmeye razýyým. Yeter ki serap da olsan yüreðime bir su serp. Bana kimsenin yaþatamadýðýný yaþat. Bana nasýlsýn de, bana canýný ne sýkmakta de, bana iyi misin de. Bana sözcükleri yalan dolu aþkýn kitabýný okutma. Bana inançlarýndan söz edip þeytan ayetleri ezberletme. Bana sel sularý gibi, kirli sular gibi gelme. Bana onun bunun artýðý gibi gelme. Bana tertemiz bir elbise gibi gel ki çuk diye otur üstüme. Bana gururlu çiçekler gibi gel. Böceklerle iþin olmadan gel ki büyüklüðüne inanayým. Hayatýma çöplerini dökme. Hayatýmý davranýþlarýnla, sözlerinle kirletme. Senin aþkýn elimden düþmeyen tesbih gibi olsun. Sabrýmda yanýmda ol, duamda yanýmda ol. Baþka diyarlarda kýzýl bir gün batýmý olma. Gözlere yansýyan manzara, bir cennet parçasý olma. Leyla benim aþkýmdýr, üþüyen kuþun sýrtýndaki tüyler kadar önemlidir. Her yaný acýyan bir yaralýnýn baþtan baþa acý çekmesi gibidir onun aþký. Ah Leyla beni anla. Sürrealist tablolar gibi beni duvarlarýna as ve beni anla. Seviþmekten ve öpüþmekten baþka hayalleri olmayan aþklar gibi olmasýn aþkýmýz. Sana dokunduðumda kemiklerindeki ilik gibi kendimi hissedeyim. Seni öyle içselleþtireyim. Bana dokunduðunda parmak uçlarýnda kalp atýþlarýný duyumsayayým. Kendimi sana þah damarý kadar yakýn bulayým. Canýn ve kanýn ben olayým. Ah Leyla anla beni. Bir kangurunun kesesi gibi aç bana yüreðini. Zýplayalým mutluluktan göklere. Ah Leyla beni sarhoþ eden þarabýn kadehi gibisin. Ýçimi aþkla doldurmaktasýn; fakat ne yazýk ki bunu anlamamaktasýn.