Kalabalýklar gelmemiþ üstüne, o hiç karýþmamýþ onlara, bir tatlý uykunun içinden rüyalara tutunup çýkmýþ gibi, yabancýsý buralarýn. Çekip almak isterlerken onu içinden, canýný fena yakar bu yabancýlýk, bilirim kendimden...

Bu yüzden uydurmak gerek yerine geçecek bir kahraman, maskeyi taþýyacak birini yaratmak gerek bazen. Sahici olmayanýn zülmüne dayanmak, keskin bir býçaðýn ucunu sýmsýký kavramak gibi-metalin soðukluðu etine saplanýr, kýzýl damlalar akýtýr ruhuna. O farkýnda; oynamak lazým bazen, kendini kaybetmemenin yolu bu, farkýnda bunun, ta baþýndan...

Bir ölümsüz çeliþki Hayat; varlýðýný küçük þeytanlara satmak... Bir çirkin alýþ-veriþ, bir cennet-cehennem savaþý. Kaleler kurulmuþ -ortada sen- kazanan ve kaybeden. Haykýrsa da, paramparça olsa da, týrnaklarýn sökülse de ruhuna tutunmaktan, bir kaybeden var hep bu yalan yaþamda, farkýndaydý, en baþýndan.


Hiç vazgeçmedi nefesinden. O benzersiz düþler diyarýna götürmek istedi bazen, bilirim kendimden, mucizelere öyle çok inandý ki, olmazlarý sildi...

Karalama defterinin sayfalarýnda saklandý en güzel cümleleri, tek sessizliðini götürmek istedi yanýnda. Bir elin sýcaklýðýna uzandý, bekledi. Hislerinde yýkandý yüreði, umutlarý bir sarmaþýk gibi ruhuna tutundu, o bekledi. Þarkýlar, kelime kelime doldurdu sessizliðini, gölgeler þekle girdi, daha da büyürken yalnýzlýk, gülümsemeyi seçti. Yabancýsý olmayan bir baþka yalnýzlýðýn içindeydi, yüreði gülümsedi, kendimden bilirim...

eylül