Ruhumu cezbeden ne varsa
Aklým ve izaným o an tutukluluk yaþasa
Gözlerimden boþalan yaþ hiç durmasa, kalbim narýyla daðlansa
Bir an olsun nedamet duymam, hicranýn meftun býrakan halini sorgulayamam


Bir ömür beklerim, ümit ederim
Her kimden kýnama gelirse sessizce gülüp geçerim
Ruhumun feyzinden, müptela olduðu firkatinden nasýl söz ederim
Anlaþýlmamak en büyük kederim, fikretmeyene aþk-ý hal lisanýyla nazar ederim


Ne divaneyim ve ne de sazendeyim
Elimde tuttuðum kamýþa ibretle temaþa ederim
Kalbim inþiraha malik olmadýkça, gönül kapým açýlmadýkça ürkerim
Haþyetin kuþatan lahzalarýnda mahsur kalmýþ bir dilenci gibiyim, umut ederim


Yazamam nedense halin kelamýndan
Furkanýn içimi burkan sancýlarýndan,damladan
Ýzaným korkar oldu, yitik nefeslerin periþan ve avere soluklarýndan
Yolsuz kalan canlardan, yaþamak adýna kývrananlardan, nedensiz kuþkulardan


Elimi uzatsam, endiþe fýrsat vermiyor
Gönlümü açsam, piþkinliðin binbir hali karþýma çýkýyor
Kalbi ve ruhunun farkýnda olan insan için niçin varlýðýndan kuþkulanýlýyor
Bin hüzünle korkular zerkediliyor,desiseler perdeleniyor,ruh sanki deþifre ediliyor


Sevda adýna ne kaldýysa uzaklaþýlýyor
Muhabbetin bahanesi üretiliyor, vakit öldürmek için geziliyor
Müddet-inefes niçin hakikati kadar önemsenmiyor, onca tahsilden ne bekleniyor
Nesil keyfitetin tutsaðý olmuþ,bin bir bahaneler sanki bekleyen zavallý bir sanýkmýþ


Artýk anneme anlatamam, susarým
Babamýn gözlerine bakamam gözlerimi kapatýr, aðlarým
Ne vakit kapristana gitsem, huv-el baki olan için gönlümü döksem kanarým
Sessiz hýçkýrýklarýmý kimseye anlatamam utanýrým,akidem adýna naçar kalamam


Ne hikmetse hiç sevgilim diyemedim
Belki çok çekingen bir nefes olduðum için ifade edemedim
Gönlümü okuyan bir yarin hasretiyle mi ömrümü tükettim ve öyle bekledim
Neden kanaatin feyziyle iktifa etmeyi yeðlemedim, hissiyata hor bakan birimiydim


Bir deniz ülkesini nedense diliyorum
Kalan nefesimi iklimlerin senasýnda býrakmayý istiyorum
Sevdadan yana kim olursa olsun, aþkýn letafetiyle ruhu arýndýrsýn bekliyorum
Ne hikmetse hülyalardan vazgeçmiyorum,ufkumun sýð yamaçlarýnda serinliyorum




Mustafa CÝLASUN