06 ekim 2011 PERÞEMBE
11.55 EvreninYatýþmazYapýsý 14.01
Abdulkerim Suruþ

Bir daha Bismillah../..Sana mahsus../..Bir yol../..Senin içinde../..Senin için../..Seninle..
Hepimiz içlensin için.
Sende.
Bir ve beraber bir içleniþ için.
Bizimle.
Aþk’a dair../..Aþk içre../ Aþk içün.

Biz ne’dir bilir misin sen.?
Ey.!

Ne kimse benzer sana ne benzersin kimseye.
Nesne nesneye özne özneye fiil fiile öykünür beli amma yine de benzemez hiç biri ..
Yekdiðerine..

Yarattýklarýna benzemeyenin benzersiz yaratýmýndan armaðan bir sen bir ben bir biz.
Onlar –ötekiler-yoktur essah alemde ey ahi.!
Bizin farkýnda olanlar bilir ancak nedir bu hareket-i cevheri..
Molla Sadra’dan mülhem.

Sen.!
Ey rahmet saðan rahmet aðan rahmet yaðan yolcu.!
Refik-i resul isen.
Kendin yürüyeceksin kendini../..Biz’i.
Üzmeyeceksin kendiliðimizi..

Taþýnmayacaksýn..Taþýtmayacaksýn..
Taþýyacaksýn.
Ve yaþayacaksýn böylece bizi../..Ýçimizi..
Aþk ile bir dahi ya Allah.!

Ol risalet koltuk deðneði deðildir.
Keza yol azýðý da.
Yiyeceksen kendini yiyeceksin.
Doyacaksan kendine doyacaksýn.
Yemeyeceksin yoldaþlarýný.

Kendine iyi bak../ Kendi omuzlarýnda yüksel.

Konuþ kunuþabildiðin kadar.Kendinken.Kendindeyken.
Biliyorsan susma.
Dinle dinleyebildiðin kadar.Kendiyken.Kendindeyse.
Bilmiyorsan konuþma.

Tarzýný yaþa ../..Bu yeter.
Ne çaðýr ne bir çaðrýya ayartýl.
Sürü saçmalýktýr.
Tarzlarýný yaþayanlar biz içre essahtan varolabilirler .
Varoluþ eksistansiyalist-ekstrem-bir duruþ deðildir .
Savruluþtur ancak.
O lacivert geceye.

Kaçma yolcu.!

Sürüye raðmenliðin hasýmlýðýndan deðildir.
Has duruþundur seni sürüye hayýrsýz bize hayýrlý kendine rahiym kýlan.
Ebruli güzel kýlan.

Tek baþýna yaþanmaz evet ama.
Sürüdeki týklým týklým yalnýzlýðýndan yeðindir kendindeki sereserpe biricikliðin.
Kendi evrenimizde kendi kalabilmeyi baþarabilmiþ dostlarýnla kendin olarak yaþamak.
Bizce.
Hepimiz içindeki kendince.

Muhalefetün lil havadis.!
Esenlik yurdunda.
Ýtret ül Misk…
Koynunda.

Kar tanelerine bak.
Tarzýn gibi y’aðýyorlar aðýyorlar kapanýyorlar iþte yeryüzüne..
Yer kapma kaygusuyla yarýþmaksýzýn birbirleriyle.

Her birinin düþeceði yer de bellidir kapsayacaðý yer de.
Kapsanýrlar böylece kapsayarak yeri.
Kapýþmaksýzýn hýnc u hýþm u nefret ile.
Yer’i.

Yer’in seni de çeker ve kapsatýr da sana kendini../.. Kapsayarak seni.
Bu ne senin iþgalindir ne Yer’in yapýþmasý yakana.
Uyum savaþým gereksemez../..Adam gibi bakana.
Ýðrenir üstelik..Kusar lacivert gecelerin yabanýl kýyýlarýna..
Kendi adýna kendi aþkýna savaþýlmýþ olsa bile.

Çatýþmaya; itiþip kakýþýp kapýþmaya yaslandýrýlmýþ diyalektik; kabil kafasý ahmaklýðýdýr.
Biz’i katleden kafadan uzak dur yolcu.!

Çekileceðin ana hazýrla kendini.YERÝN BELÝRSÝZ DEÐÝLDÝR.
Sakýn kirlenme.!

Kirletme de.!
Sabretmeyi bil.
Sabr ol.

Vahdet-i Vücudun secdesinden ala secde yoktur..
Kar taneleri yere kapandýklarýnda kardýr.
Secdeye kapandýklarýnda kardýr kar taneleri..
Parça perakende müntehi bir boþlukta savrulurken kendi baþlarýna.
Deðil.

Salat-ý Cum’a nedir bilir misin sen.?

Yolcu.!
Otursan../..Hiç kýmýldamasan./..Týnmasan bile..
Bulur seni o týný.
O’nun týnýsý.
Yolcuysan eðer.!

Ve alýr götürür seni kaburgalarýnýn arasýndan çekip sýyýrarak seni..
Ýsis’in ülkesine.
Zirvesindeyken bile ../..O malum iç sýkýntýsý hýþmýnýn.
K’Pax..

Wesselam..!