Ben neler istedim neler,
bulutlar üzerinde gezmek istedim,
güneþi getirmek istedim üþüdüðümde
kar yaðdýrmak istedim bunaldýðýmda
bir dilenci gördüðümde bile
dünyalarý vermek istedim ona...
bir güzel gördüðümde,
dokunmak istedim,
ona en güzel sözleri söylemek,
sevdiði var mý diye sormak,
yani her beðendiðim güzel
beni sevsin istedim...
düþmanýmý yýkmak istedim tek yumruðumla
kibirli insanlarý yok etmek istedim
insanlara iyilik yaptým
karþýlýðýný görmek istedim
paylaþtým bir lokma ekmeðimi,
yiyeceðimden deðil,
sadece yer misin diye sorsunlar istedim
sormadýlar...
Tiksindim çýkarcý insanlardan,
Gitmek istedim,
gideceðim yerde bir küçük evim
bir av tüfeðim, bir parçada ekmekle
seveceðim bir güzel olsun istedim...
Okumaya geldim, ne okumasýný bildim
Ne yeyip içip gezmesini bildim...
Hep bir an önce bitsin istedim...
Bir iþ kurmak istedim,
insanlardan uzak, yalanlardan uzak
ha bir de korkmamak istedim,
insanlardan, kibirden, yalandan,
sevgiden, hayallerimden, mücadele etmekten
kovalamaktan, kaybetmekten....
Bir gün olur diye hep istedim...
Þöyle geriye bakýp düþündüm,
Ben hep istedim...
Peki ya ne vermiþtim?
Ýstemekten baþka ne verdim ki...
Bir gün demekle o gün gelmiyormuþ...
Almak için, mutlu olmak için,
istemek yetmiyor deðil,
istemek gerekmiyormuþ...
Çünkü zaten bu dünyadan alabileceðin hiçbir þey yokmuþ...
Her þey koca bir boþlukmuþ...