Geri ver bana yok ettiðin deðerlerimi
Geri ver gülebildiðim günlerimi
Geri ver sensiz boþ yüreðimi
Geri ver çaldýðýn ümitlerimi...
Geri ver sensiz özgür günlerimi
Sen unutmak istedikçe unutamadýðým
Sen uðruna sadece aðladýðým.
Her yürekte bir isyan vardýr benim isyaným sen
Her gözde yaþ vardýr benim göz yaþýmda sen
Her gönülde bir hüsran vardýr hüsranýmda sen
Her gecenin sabahý vardýr benim sabahým sen
Her Sabahýnda yine bir gecesi.
Her hüsranýn sonu vardýr bu hayat bilmecesi.
Her gözyaþý bir gün diner bu hayatýn sillesi
Her isyan bir son bulur kahroluþ neticesi
Varsýn þimdi hayatýma güneþ doðmasýn
Varsýn gözyaþým hiç son bulamasýn
Varsýn hüsraným sonum olsun
Varsýn hayatým kahroluþlarla son bulsun
Varsýn yansýn yüreðim orda sen varsýn...
Sende benimle yan tek bana aðla
Kahrettiðin hayatýmý devam ettt!! daðla
Hiç son bulmasa da kahroluþlarým
Yeni can bulmasada varoluþlarým.
Ömrümün sonuna dek yalvarýþlarým
Affet tanrým!! o beni hiç sevemedi
Çok sevdim dedi ümitler verdi
Tüm dert ve kederi ruhuma serpti
Bir kadýn yoketti hiç üzülmedi
Affet tanrým!! ben affettim diyemesemde

07/Eylül/2000

Gülay Atilay