KARANLIÐIN ORTASINDAKÝ ADAM

1.

Belirsiz bir zamandý.belirsiz bir gündü.belirsiz bir son.belirsiz bir ölüm yaklaþmaktaydý bana.yýllardan kaçtý.hatýrlamýyordum.hayýr;1988 sonbaharýydý zannedersem.hatýrý sayýlýr zamanlarmýydý.zamanlýyormuyduk dünyayý.hava karanlýktý.atmosfer aydýnlýk bir basýnçtý.ölümün nesini hissediyordum.adým…adým…ama þafak þafak hissediyordum.

O sabah nasýl uyanmýþtým.

Ejder yine birini vurmuþtu.ya da onu biri.

Zamanýn ne önemi vardý ki.ne önemi vardý çýrpýnýþlarýn ve karanlýðýn.bir girdapta kaçýmýz yan çizmiþtik.

Birini hatýrlamýþtým bir sabah.1983 yýlýydý.adam geceyi bölüyordu satýrýyla.geceyi ortadan ikiye ayýrýyordu.bir engeregin keskin duyularýyla.sonra gece gündüzü yýkýyordu onun yüzünden.

Belirsiz bir yazdý.hava karanlýktý.ölümün nefesi üzerimde buharlaþýyordu.yavaþ yavaþ yaklaþtýðýný hissediyordum.bir köþede baþýma isabet edecekti.iþte bu son dostum. hayallerin sonu.bütün hayallerin sonu.bütün yokolmuþluklarýn ve bütün meleklerin sonu.zerafetin baþladýðý yerde.umut orda mý.umut bir ziyafet mi.bir sevginin üstünde dönüyor dünya.

Son perdede ölüm kartalýnýn yolunmuþ kanatlarý.

2.

Örümcek yine baþladý gezinmeye.bedenim asi bir fýrtýnanýn göbeðinde.tüm týkanmýþlýklarla ve özgürlüðün susuzluðuna varýyorum.kasýlan acýlarda.

Filistin askýsýnýn kaçýnçý saatinde olduðumu bilmiyorum.bir telsiz fokurduyor.üzerimde bir dünyanýn acý varsayýmý.hüzün olduðum gibi.celladýmý tanýyorum.hangi yýlda olduðumuzu bilmeden,korkmadan,duymadan.zaman tuhaf bir perde.çoþku zayýf bir cebelleþme.celladýmý tanýyorum.adý sancý soyadý nebioðlu.zaman tuhaf.zayýf bir kederleþme.

Manyeto yine baþlýyor kurþun kusmaya.dalga dalga bir acýdan cennete geçiyorum.

Mezarýmý açýp oturuyorum tabutuma.yanýma kýzýl saçlý bir kadýn geliyor.dolduruyor kadehini.bana da ikram ediyor.ölümüm yaþýyor.

Bie engereðin keskin duyularýyla anlýk bir kar tanesi soðukluðu.geçiyor geçiyor.

Adým…adým…

Yolalmýþ tüm pervasýzlýklarla.yýllardan 1984 adýmý hatýrlamýyorum.sadece bir kodum var.uyku tanrýsý morpheus un bir tanýdýðýyým.adým valinis siyrus.

3.

Bir kedidir insanýn ömrü / ve bilmem kaçýnçý baharýn yokuþunda / ve çiðdem kokusu gibi yapayalnýz / yýlan gecelerden / yalan gündüzlere / bütün ihtiþamýyla yanýyor gece / ve bütün kokuþmuþluðula bitiyor zaman / ve bütün silinmiþliðiyle ölüyor o an…

Ýçeri girdiðimde ejder tufanoðlu nu ölümle karþýlýyordum.yanýnda bir Fransýz onlusu vardý.hala cebindeydi.kan kokuyordum.uzaktan telsiz seleri kulak tellerimi deliyordu.içsiz koridorda yalýnayak.bir perdedir ömrüme.bir bitiþ çizgisidir.

Gizlendiðimde sen yoktun yanýmda.hiç bir meyve tanesi de.

Ceset kokuyordu odalar dolusu bir mavi gece ve kýrmýzý þarap.

Dikilitaþa yürüyorum Topkapý sarayýndan.önüm arkam saðým solum sobe oluyor.arkama bakamýyordum.bir turist görünüyordu karþýmda.

Takip ediliyordum.

Varför gjorde du tittar på dedim

Jag tog bilder dedi

Ýsveççeyi bilip bilmediðimi bilmiyordum.

Yaþayýp yaþamadýðýmý da.

Belki onlarýn yüzlerce adasýndan birindeydim.küçük bir evim vardý.bir mutfak bir iki koltuk.tv,cd çalar.bir kasa da þarap.karþýmda deniz.ýlýk bir hava.

Neyi isteyip istemediðimin de ortasýndaydým.

Belki de derisi acý dolu bir zenciydim.

Zamaným yoktu.herhangi bir kafa kaðýdým da.



Bir panterdir insanýn ömrü / ve bildiðim kaçýncý mevsimin yokoluþunda / ve gül kokusu gibi kalabalýk / çýyan gecelerden / dosdoðru gündüzlere / bütün sadeliðiyle sönüyor gece / ve bütün dirilmiþliðiyle dönüyor zaman / ve bütün yazýlmýþlýðýyla baþlýyor o an…

4.

Örümcek yanýma geldi.ve bütün o bilinmezciliðin yamacýndaki gibi.bedenimi eritti ve beni bensiz olduðum yere savuruverdi.öz yaþamýmý sorguladýðým her bir örtülmüþ ve yitmiþ sonsuzlukta…

Manyetonun kaçýncý derecesinde olduðumu bilmeden ve bu ýsý doðurganlýðýnýn bilmem kaçýncý hanesinde.sancýnýn kýrbacýyla bir varým saatidir.

Masalar dolusu dosyalar ve birbirine karýþ karýþ karýþmýþ ve kýrýþmýþ bir kadýn bedeni gibi durulmuþ sayfalarý ve sararan bir dünyayý niye özlediðimi bilmeden.

Bir tekrar gibi geçen ve bu saat tiktaklarýna esir düþen bu tortunun girdabýnda…

Ýçeriye giriyordum ve ejder tufanoðlunun son sorgusu iniyordu gözüme.cebinde kalemi kýpkýrmýzý bir ok gibi.bir ölüm ve son düþüþ.her zaman erken zaman ve her doðum erken doðumdur.

Ýnsan ölmezden evvel ölür ve gittiði kýrmýzý perþembelerde hayyam gibi þarap içmektedir.

Zamana muktedir kavramlar vardýr.kontroller vardýr.baþýmýzý alýp gideriz.

Pencereden baktým.bütün seyyar satýcýlar yerlerini almýþtý.bütün sivil doktorlar,sivil muhasebeciler,sivil bankacýlar,sivil boþtagezerler,sivil emekçiler,sivil aþýklar,sivil kýzgýnlar,sivil deliler vs vs.

Aslýnda hepimiz resmi deðil miydik.

Ya da resmi duvarlarda asýlý ölümden sonraki.

Sonra bir çocuk gördüm eski günlerdeki gibi.misket oynayan.

Ya da saklambaç oynayan kalmýþ mýydý.

Kaçýmýz deli kaçýmýz usluyduk.

Sivil uslular giriyor içeriye þimdi.içeriði boþalan kavramlar gibi.shut yapmýþ bir abý hayat.

Teslim olduðum bir bulutun arkasýndayým dostlar.

Ejder gidiyor ben de

Ben gidiyorum kediler de

Ola ki günün birinde

Kediler döner geriye…

5.

Belirsiz bir geceyi nasýl tarif edbiliriz.arife tarif gerekirmiydi bilmem

Ölümün bir manifestosunu yazsak ya da þu dondurucu 88 sonbaharý.yaþam bir orkestranýn çaldýðý aðýr bir melodi deðildir ya da yaþam bir aðaçtan düþen hüzün tortusu da deðildir.

Yaþam bazen unuttugumuz bazen sifonunu çektiðimiz bir pisuvardýr.

Ölümün nefesi ise çoktan yakýnlardadýr.

Þu köþeyi hemen dönünce.

Bir dönence gibi.

Bir geceyi aldým koynuma son kez.son kez bir kara kedi gördüm uyandýðýmda.birini hatýrladým.hangi yýldý? Adam bulutlarý ikiye bölüyordu sustalýsýyla.sonra bir bulutun içine umutlarýný bir diðerine þarabýný bir diðerine kalemini koyuyordu.

Bu adam kimdi.

Ve köþeyi döndüðümde sadece patt..

Bir Ýsveç adasýndayým þimdi.karþýmda sahil.hava ýlýk.bir þezlonga uzandým.bir kadeh þarap sonra..

Kavramlarýn bazen açýklamasý yok.engereði kim açýklayabilir.çoktan aldý duyularýyla.yaþam dönemeci.açýlar çok dar,kavramlarda.

Hayat sadece diyalektiktir.

6.

finns det alltid hopp!

Bitti