Bizim haller

Parasýz yaþam olmaz! Oy almadan iktidar olamazsýn! Ýyi pas almazsan gol atamazsýn! Ýlk bakýþta bu olgular doðru da… Fakat.

Parasýz yaþam olmaz ama, az parayla olur. Yeterli oy alamazsan iktidar olamazsýn, tamam da muhalif olarak yurda hizmet verebilirsin. Ýyi pas almadan, yani asistin olmadan gol atamazsýn. Futbolda doðrudur da, gerçek hayatta atarsýn efendim atarsýn, kendi gayretinle, sabýrla gol de atarsýn.

Dünkü yazýmda oy kapma yarýþýný yansýtmaya çalýþmýþtým. Gene ayný konu üstünde duracak olursak, önümüzde koskocaman örnek olduðunu görürüz. Yüce Atatürk, hiçbir oyu yokken, kendine taraftar, devrimleriyle birlikte yeni bir ülke yarattý.

Demokrat Parti de dört kiþiyle yola çýktý, arkasýna tüm ülkeyi alarak, 10 yýl yönetti. Ýdeal aklýn emrettiði ilerleme olsaydý çok yýllar iktidar da kalacak, ne zaman daha müreffeh yaþam vadeden fikirler gelirse, o partiye iktidarlýðý, hükümet kurma yetkisini devredecekti.

Günümüzde de Demokrat Parti gibi, fakat deðiþik þartta Adalet ve Kalkýnma Partisi hükümet olmuþtur. Belli bir partinin hükümet kurup iktidar olmasý deðil, önemli olan topluma iktidar olmasýdýr. Toplumun iktidarý demek statüsü içinde protokol oluþturmak deðil, üst yargýdan, yargýnýn en alt birimine; meclisten, devletin tüm bürokrasine; teknolojisinden, teknokratýna; eþrafýndan, esnafýna dek iktidar olmaktýr. Yoksa ‘memurum iþini bilir’, ‘dün dündür, bugün bugündür’ yutturma sözleriyle, sen orada yürüt, ben burada yürüteyim ahlaksýzlýðýyla deðil. Oy yerine, soy aradýðýmýz günler de gelecek elbet. Saðlýk, teknoloji ve tesis bakýmýndan, cumhuriyetin ilanýndan bu yana gerçekten altýn bir çað yaþamasýna raðmen, girin en dip yerlere özel, tüzel tam gün karmaþasý yüzünden bazý operatörler ürolojide hastalara sorunlar yaþatýyor. Saðlýk Bakanýmýz bunlara müdrik. Afrikalý, ‘Türkiye’den doktor geldi’ diye sevinen bir ortamda, Türkiye’de yaþayanlar da, ‘Avrupa’dan operatör doktor geldi’ sloganýyla sevinecek. Önemli olan oy aramak deðil, hakkýyla soy aramak.

Birden fazla parti olarak 1946 yýlýnda yapýlan ilk milletvekili seçimini hatýrlýyorum. Çalýþtýðým matbaanýn sahibi çalýþan iþçilere 50’þer lira daðýtarak, komþularýmýza da kendinin propagandasýný yapmamýzý isteyerek, kendine ailecek oy verilmesini istemiþti.

Ýnsanýn pratik zekasý, bunun normal olduðunu, özgür demokratik tanýmýn ilk yýllarýnda normal karþýlayabilir, ailelere yardýmýn ne zararý vardýr diyebiliriz. Ne yazýk ki, delege, yandaþ, oy almak için iþe yerleþtirme vaadi bugünlere dek gelmiþ, Devlet çarký dönmez olmuþtur.

Bu yüzden bazý okullar arka bahçe, kamuya ait kuruluþlar çiftlik, bunca gizli yerler saltanat sürme, söðüt gölgesi olmuþtur.

Zarar boyu aþýp, taþýnamaz hale gelince de satan satana özelleþme kamuflajýyla elden çýkarýlmýþ, kambur attýk diyerek iþsizlik kamburunu topluma
yüklemiþlerdir.

Bugünü de 1 perdelik oyunla yansýtayým.

Kültür Bakanlýðýnda bir daire. Ýçeri yaþlýca bir zat girerek, bilgisayar baþýndaki genç bayana, yazmýþ olduðu kitabý için bandrol alacaðýný söyler.

Genç bayan yaþlý zata bir form vererek doldurmasýný ister.

Adamcaðýz gözlüklerini takarak formu doldurmaya baþlar.

Genç bayan : Biraz çabuk doldur amca!

Adam içinden lahavle çekerek, yakýnýn da oturan erkek arkadaþýndan bir soruyu anlamak isteyerek elindeki formu uzatýr.

Erkek memur ilgilenmez.

Genç bayan kendisine sorulmasýný ve çabuk doldurulmasýný hatýrlatýnca.

Formu dolduran zat :

“Buraya bandrol için gelenlere hep böyle mi davranýyorsunuz?”
diyerek saatine bakar….

Genç bayan :
“Siz sanýyorsunuz ki beþ buçukta çýkýyoruz, servis araçlarý parkta olduðu için beþte çýkýyoruz”

“Eskiden böyle yapýlmýyordu”

“Daha önce yazýlmýþ kitabýnýz mý var”
“Evet”
“Söylesene amca”
“Sormadýn ki söyleyeyim”
“Form doldurmaya gerek yok” diyerek formu geri alýr.

Bilgisayardan eski kaydý aramaya baþlar genç bayan...

Adamcaðýzýn kafasý ilgilenmeyen erkek memura takýlýr, sorar :

“Siz ne iþ yapýyorsunuz burada”

“Hiçbir iþ yapmýyorum, aydan aya gelip maaþýmý alýyorum, bugün de bunun için geldim”

“Çalýþmadan maaþ almak var mý?”

“Seçimden sonra yerime baþka memur alýndý, yapacak iþim olmadýðý için, aydan aya gel maaþýný al git” dediler.

Genç bayan bilgisayarda iþini bitirip, bir kaðýt uzatarak :

“ Anafartalar Caddesindeki eski adliye binasýndan bandrol alabilirsin”

Adamcaðýzýn kafasý adam akýllý karýþmýþtý. Asansöre yürüdü yukarýdan inen lebalep dolu asansöre binince, karþýsýnda burun buruna olduðu adama, dairede yaþadýðýný, genç bayanýn söylediklerini anlattý.
Dinleyen adam :
“Daha iyiye amca, yarým saat önce çýktýðýmýz, günlük iþlerimizi devletin telefonu, bilgisayarý ile yapýyoruz, hiç olmazsa devlet bizden yarým saat önce kurtulmuþ olur.” deyince, adamcaðýz içinden söylenir :

“Tüy dikecek yeri kalmamýþ” Yýl 2004 Kültür Bakanlýðý Ankara.