Yeþil gözlerine beni hapsetti
Sarý saçlarýna yandým hâkim bey.
Kimliðimi, benliðimi gaspetti
Vallahi Mecnun’a döndüm hâkim bey.

Zamaný yitirdim, mevsimler kayýp
Canýmý, ruhumu ona adayýp
Seversem kusur mu, sevmesem ayýp
Ruhumu, ruhuna bandým hâkim bey.

Yeþil gözlerini çimen sanarak,
Bülbül gibi dallarýna konarak
Pervaneydim ýþýðýna dönerek
Cananýmdý ben de candým hâkim bey.

Uyuturdu, sallanýrdým kolunda
Tomurcuktu, güller açtý dalýnda
Bir elim boynunda, biri belinde
Bülbül gibi güle kondum hâkim bey.

Bazen güneþ olur ýþýk verirdi
Iþýðýna baðlar beni sürürdü.
Hoyratlara karþý gelir, korurdu
Ýþte bu tavrýna kandým hâkim bey.

Bir gülüþü vardý beni görünce
Sinesi yaylamdý, hem de serince.
Yýldýzlarý tutup bana verince
Öfkemi, kinimi yendim hâkim bey.

Mor çiçek doluydu her dem bahçesi
Yaklaþtýkça mest ederdi nefesi
Aklýmdan çýkmayan kadife sesi
Her zaman, her yerde andým hâkim bey.

Demet demet güller dermiþ eline
Ýbriþim kemeri ince beline…     
Duyan hayran kalýr þeker diline
Ýþitince ben de kandým hâkim bey.

Beni çaðýrýnca “yok” diyemedim
Neler etti amma “gýk” diyemedim
“Defol þu kalbimden çýk” diyemedim
Ýnan ki buz kestim, dondum hâkim bey.

Bir eli yaðdaydý, öteki balda
Birisi saz çalar, biri kavalda.
Bütün yükü bende, yoktu hamal da.
Pürtelâþ baðýna indim hâkim bey.

Bilemedim, hile imiþ nazlarý
Numaraymýþ, yalan imiþ sözleri.
Yüreðime bastý ateþ, közleri
Ben de aþk ateþi sandým hâkim bey.

Suçum, günahým ne bilmedim iþte
Gündüz hayalimde, gece de düþte.
Yanaðýndan, dudaðýndan öpüþte
Sorma, ateþine yandým hâkim bey.

Aha bütün suçum, döktüm içimi
Karýþtýrdým koyun ile keçimi,
Yeni bir modaymýþ aþkýn biçimi
Ben bu dala sehven bindim hâkim bey.

Ahmet KARAASLAN
10/10/2011 Talas