Saten desenli bir rüya görüyordum.çivisi çýkmýþ gözleriyle üzerime yürüyordu adam.adamýn saati durmadan çalýyordu..adama bugüne kadar verilen tek hediyeydi “kol saati”. bunu bana anlatýyor ve sonrasýnda beni kovalýyordu.”benim hakkým bu muydu” diyordu adam.kaç kovala mezarlýkta aldýk soluðu.
“yerin hazýr” diyordu
“tutkunu göm” diyordu
“sana iyilik yapýyorum,bana haksýzlýk yaptýðýn halde”
Nasýl bir haksýzlýktý bu.kesinlikle hatýrlayamýyordum.bu adam ona saten desenli ve kol saatli bir haksýzlýk yaptýðýmý iddia ediyordu.”ben bir þey yapmadým” diyordum.”seni tanýmýyorum” diyordum.dinletemiyordum.yaþý benden oldukça büyüktü.ama çok çevik ve hýzlýydý.beni yakalayýp bir mezartaþýna fýrlattý.mezartaþýna çarptým ve caným çok yandý.boðazýma býçak dayadý ve “tutkunu göm” dedi.kol saatinden yayýlan müzik doldu kulaklarýma.sonrasý boðazýmda bir acý hissettim.
Þiddetle ve ter su içinde uyandým.kol saatim çalýyordu.derhal susturdum.balkonu açýp saati sokaða fýrlattým.þiddetli bir buhran yaþýyordum.nefes nefese bir bardak su içmeye çalýþtým.suyu yarýya kadar içebildim ve titreyerek balkona döndüm.dýþarýsýna gözlerimi çevirdim.saat kaldýrýmýn kenarýnda hasarlý bir vaziyette duruyordu.eski ve acýlý bir aþktan kalan bir hediyeydi o bana.o en sevdiðim ve beni býrakan güzelden.içim burkuluyordu.yola attýðým saatten gözümü ayýramýyordum.
Vakitler ilerliyor ve ben hala balkondan sokaðý izliyordum.yavaþ adýmlarla bir adam yaklaþtý kaldýrýma ve saati gördü.elinde þöyle bir yoklayýp cebine attý ve yüzünü çevirdi bana.göz göze geldiðimizde donmuþtum.her yaným zonkluyordu.adam az önce rüyamda gördüðüm adamdý ve bana bakýp gülümsedi.sonra koþarak uzaklaþtý oradan.bense o donuk halimle bir saat çakýlý kaldým balkonda.sonra az buçuk kendimi toparlayýp içeri geçtim.tekrar su içmeye çalýþtým.su içmeye çalýþýrken aynadaki yüzümle göz göze geldim.yüzüme nedense dikkatli bakýyordum.bir an aklýmda þimþekler çaktý.bu bakýþlar,evet…
O adam bendim.benim yaþlý halim.
Evet.kesinlikle…
Iþýðý açýp televizyon odasýna geçtim.uzaktan kumanda aletiyle televizyonu açtým.bir film vardý ve sevgilisi adama bir kol saati hediye ediyordu.televizyona doðru yüksek sesle haykýrdým.
“tutkunu göm”
Üzerimde saten desenli bir ahmaklýk vardý.