Bir yer düþün,uçsuz bucaksýz,
Bir yer düþün insan eli deðmemiþ,
Bir yer düþün buram buram ölüm kokan,
Bir yer düþün örneðin bir uçurum kenarý…
Kapat gözlerini,
Ve doðanýn hayran býraktýran,
Sessiz orkestrasýný dinle.
Yalnýzca sen ve ben!
Üzerimizden kuþlar geçiyor.
Kanatlarýnda umutlarýmýz,
HayallerÝmiz gidiyor.
Çaresizlik yavaþ yavaþ içimize iþlemiþ
Ansýzýn ellerim uzanýyor ellerine
Gözlerim,gözlerine,
Ve dudaklarým…
Sadece masum bir öpücük.
Belli için kýpýr kýpýr ediyor,
Seviniyorsun;
Gün ortasýnda kayan yýldýzý görmüþcesine,
Gülümsüyorsun;
Tuttuðun dilek gerçek olmuþcasýna
Gülünce gamzelerin beliriyor yanaklarýnda
Son bakýþým onlarada
Son bakýþýmýz hayata.
Ýçim burkuluyor bir an
Býrakamýyorum ellerini,
Ölmekten deðil,beni unutmandan korkuyorum inan.
Ya gelmezsen ardýmdan?
Ya sensiz kalýrsam?
Aklýmdan geçenleri okurcasýna
Bakýyorsun gözlerime
Sarýlýyorsun sýmsýký,
Son öpücük,son veda sözcüðü
Ve sessizlik devam ediyor kaldýðý yerden…
Býrak artýk düþünme
Uçsuz bucaksýz insan eli deðmemiþ bir yer,
Býrak artýk düþünme
Buram buram ölüm kokan,bir uçurum kenarý.
Yavaþ yavaþ aç gözlerini
Korkma;
Bak hayattayýz hala…